Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kampioen of toch weer spanning?
Youri Tielemans en co kunnen zondag titel pakken op veld van grootste concurrent
Anderlecht grijpt 34s te landstitel als het wint in Jan Br eydel ( en weet dat in Monac o c ontact voor Tielemans klaarligt) Club Brugge nadert tot op één punt als het drie punt en pakt
Anderlecht heeft een droom. Kampioen spelen op Club Brugge door ginds te gaan winnen. Hoe mooi zou het dan zijn als (de afscheidnemende) Youri Tielemans (20) – ketje bij uitstek en symbool van dit paarswit – de winnende treffer zou maken? Youri en zijn ploegmaats proberen vooralsnog met hun voeten op de grond te blijven. “Er zijn nog drie matchen.”
Discotheek Carré, als dat geen oord van verderf is. Ze hebben daar verdorie al een Laurent Perrier champagnefles van 12 liter (kostprijs zo’n 1.000 euro) koud gezet voor het paars-witte titelfeest. Nochtans wil Anderlecht het vel van de beer niet... Maar goed, als RSCA zich zondag tot kampioen kroont, kan dat ook niet gevierd worden in een of ander louche achterafzaaltje. Dan worden ze ’s nachts verwacht in de VIP-ruimte van de Carré. Bij de vorige titel, drie jaar geleden, paste de toen 17-jarige Youri Tielemans nog voor dat feestje. “Ja, toen moest ik de dag nadien naar school, hé”, grijnst Youri. “Maar voor jullie is het precies ondenkbaar dat we nog naast de titel grijpen. De media zijn precies zekerder dan wij.” De spelers hebben alleszins met grote ogen naar Feyenoord gekeken. Die konden vorige week ook kampioen worden in Nederland, maar gingen met 3-0 onderuit bij stadsgenoot Excelsior en hebben nu nog één herkansing. “De trainer greep dat aan om te benadrukken dat we gewoon moeten blijven doen”, vervolgt Tielemans. “Weiler is sereen en probeert dat gevoel over te zetten op de groep. Natuurlijk is een beetje stress onvermijdelijk, maar mentaal zijn we heel sterk.” Maar wat heet gewoon doen? De media staan vol met berichten over de titelmatch Club Brugge - Anderlecht en het ultieme genot om kampioen te spelen in het hol van de leeuw. Net zoals paars-wit dat al deed in 1986 en in 2010. Ontsnap daar dan maar eens aan. “De coach zei dat we deze week beter geen kranten lazen”, stelt Sofiane Hanni. “Voor sportliefhebbers als wij is dat niet simpel, maar gelukkig was er Champions League-voetbal op tv. Dat mochten we wel zien. Ach, we moeten niet zenuwachtig zijn. Voor dit soort wedstrijden teken je bij Anderlecht. We spelen toch niet liever in Play-off 2, zeker?” Iedereen die zich een beetje psycholoog noemt, zal
trouwens zeggen dat Anderlecht de nervositeit best kan managen. Hoe? Door zich in te prenten dat zelfs een nederlaag in Brugge niet rampzalig hoeft te zijn. Oké, dan zal de druk ongeziene proporties aannemen, maar heeft RSCA toch nog alles zelf in handen tegen Charleroi en Oostende. Paars-wit springt straks dus met de borst vooruit in het kolkende hellegat dat Jan Breydel zal zijn. “Het voordeel is dat Club móét winnen”, vervolgt Tielemans. “Wij willen dan wel zo snel mogelijk kampioen worden, maar een puntje in Brugge zou ook niet slecht zijn. Het wordt sowieso een gesloten match waarbij de
strijd op het middenveld cruciaal zal zijn.” Anderlecht, dat nog maar twee tegengoals slikte in deze Play-off 1, opteert wellicht weer voor countervoetbal. Met in het achterhoofd de wetenschap dat RSCA in zijn laatste vijf duels in Brugge slechts één keer kon winnen. Vorig seizoen werd het er in PO1 nog weggeblazen met 4-0 en moesten de Brusselaars tot hun afgrijzen toekijken hoe Club de titel vierde. “Acheampong vertelde me dat Diaby hem toen voor de match had toegefluisterd: We gaan jullie verpletteren”, bekent Hanni. “Laten we dat nu rechtzetten.”
Zwijgplicht over titelpremie
Een beetje tegen zijn gewoonte in trekt Anderlecht vanaf vandaag toch op afzondering. Het deed dat ook al voor zijn Play-off 1-match op Oostende om 18.00u, maar het is toch een lichte afwijking van de normale voorbereiding. Na twee jaar zonder prijzen wordt niets aan het toeval overgelaten om nu toch die 34e titel en de bijhorende 15 tot 25 miljoen van de Champions League te halen. Zelfs de zwijgplicht over de riante titelpremie – vorig jaar 200.000 euro per speler – lijkt dit keer te werken. Silenzio Stampa. “We zijn goed voorbereid”, besluit Hanni. “We zijn goed gerecupereerd en klaar voor de strijd. Maar de charme van Play-off 1 is dat je nooit echt zeker kunt zijn van iets. Drie weken geleden stond Club nog negen punten achter, hé.” Toch ruikt Anderlecht het delirium. Als het wint in Brugge, keert de spelersbus alleszins zo snel mogelijk terug naar het Constant Vanden Stockstadion, waar duizenden mensen de topper op een groot scherm zullen volgen. De champagne in de Carré is voor daarna.