Izquierdo heeft de sleutel

De wedstrijd van het jaar? Ja, zeker? Club Brugge wil zijn laatste kans op een titel pakken en een vernedering vermijden. Anderlecht kan zijn 34e titel veroveren. Hoe anders zal de barometer van ieders geluk zijn als ze zondag met lege handen achterblijven. José Izquierdo heeft de sleutel. Wat was het stil deze week. Club Brugge predikte maandag al kalmte en uit het Anderlechtkamp geen onvertogen woord. Maar laat u niets wijsmaken: het is stilte voor de storm. Van morgen hangt veel af. Heel veel. De laatste kans op de titel voor Club Brugge. De rust in het huishouden van Anderlecht. Bij winst van Club wordt het verschil tussen de regerende landskampioen en paarswit één punt. Dan kan nog alles. Bij een gelijkspel is Anderlecht virtueel kampioen. Bij winst is Anderlecht zelfs officieel kampioen. Club moet dus winnen. Winnen is een must voor Club Brugge. De fantastische beelden van vorig jaar, toen de Brugse spelersbus al voor de wedstrijd door een blauwzwarte mensenzee naar de titel werd gevoerd, is nog niemand vergeten. Dat was ook op de achtste speeldag en ook tegen Anderlecht. Zondag maakt de Brugse spelersbus op politiebevel een ommetje langs De Platse, waar de supporters altijd verzamelen. Minder spontaan dan vorig jaar, maar heel blauwzwart hoopt op eenzelfde adrenalinestoot. Toen werd het 40.

Veel, zo niet àlle hoop, is gevestigd op José Izquierdo. Ondanks de negen op negen is de Colombiaan de enige speler die écht in vorm is bij Club. Hij scoorde vijf keer in de jongste drie wedstrijden en riep zoals in zijn allerbeste dagen een gevoel van ongrijpbaarheid op. Met deze Izquierdo op het veld sluimert er voortdurend een kans op sensatie. Waar Club Brugge tot het uiterste moet gaan om zijn titel te verlengen, zou de indruk kunnen bestaan dat Anderlecht dankzij de voorsprong van vier punten – eigenlijk vijf, want bij gelijk aantal punten heeft paarswit als winnaar van de reguliere competitie het voordeel – op pantoffels naar deze topper kan sloffen. Die indruk klopt niet. De voorgangers van 1986 en 2010 indachtig, die op Club Brugge zichzelf tot kampioen kroonden, gaan de paarswitten morgen weer op veroveringstocht. Voor Anderlecht móét die 34e titel uiteindelijk nog meer dan voor Club Brugge. Het is alweer drie jaar geleden, een eeuwigheid voor de recordkampioen. Bovendien moet er iets staan tegenover het armtierige voetbal dat de Brusselaars dit seizoen brachten. Een titel compenseert. We verwachten geen spektakelwedstrijd. Geen ontroerend gedicht met de bal, waarbij elke beweging rijmt op de vorige. Daarvoor zijn de belangen te groot en is deze editie van Playoff 1 te arm aan spektakel.

Eigenlijk is maar één vraag belangrijk: wie is morgen zichzelf? Krachtig, efficiënt en onoverwinnelijk? Die ploeg zegeviert.