Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Fietsen anno 2017: wie durft het nog?
Niet alleen infrastructuur moet dringend beter, ook wederzijds respect wordte vaak vergeten
Dramatisch fietspad is zeven jaar na zwaar ongeval nog niet aang epast “Ik fiets weer, maar nooit langs daar”
Het leven van de nu zestienjarige Ferenz Van Dyck hing in 2010 aan een zijden draadje toen hij onder een vrachtwagen belandde op een fietspad in zijn dorp BerlaarHeikant. Hét signaal voor actie, maar daar is zeven jaar later nog niets van te zien.
De jongen werd gegrepen door een vrachtwagen toen hij op het bijzonder smalle fietspad ten val kwam. De Liersesteenweg (N10) stond al bekend als een bijzonder gevaarlijk fietspad, maar sinds die dag was ook voor iedereen duidelijk wat de gevolgen kunnen zijn.
“Dat fietspad is echt niet vergevingsgezind”, vertelt de jongen. “Ik reed afwisselend op de graskant en op het fietspad om zo ver mogelijk van de auto’s te blijven. Maar dan ben ik gevallen en die vrachtwagen kon mij niet ontwijken. Ze dachten dat ik het niet zou overleven, maar ik ben er toch doorgesparteld”, vertelt Ferenz. De jonge kerel werd bijna een maand in een kunstmatige coma gehouden en de chirurgen wisten amper waar eerst te beginnen om de lichamelijke schade te herstellen. “Stilaan ben ik erbovenop geraakt. Ik heb ontelbare operaties moeten ondergaan en heb jaren moeten revalideren. Ik draag de sporen nog op mijn lichaam, maar in mijn dagelijks leven kan ik nu gelukkig terug normaal functioneren. Daar ben ik heel blij mee.”
“De eerste jaren kon ik niet fietsen. Maar nu doe ik het weer regelmatig. De fiets is een goed vervoersmiddel, alleen moet je spijtig genoeg de gevaarlijke punten vermijden.”
Geen verandering
“Op de baan waar het ongeluk gebeurde, heb ik nooit meer gefietst. Dat is het gewoon zoeken. Ik dacht dat de baan snel zou veranderen omdat het er zo gevaarlijk is. Maar er is nog altijd niets gebeurd. Drie jaar geleden ben ik namens een actiegroep uit de buurt een petitie gaan afgeven aan de ministers, maar dat heeft weinig geholpen. Ze spreken al lang over een heraanleg, maar ze zijn nog altijd met voorbereidingen bezig. Er liggen nog steeds dezelfde, smalle fietspaden die enkel bestaan uit een stippellijn. Als je je hand uitsteekt, kan je de vrachtwagens zo aanraken. Dat is niet meer van deze tijd. Dan moet je niet verschieten dat er zo veel ongevallen gebeuren.” Fietsers proberen de gewestweg dus al jaren te vermijden. “Als je dan binnendoor naar Heist-opden-Berg een alternatieve route volgt, passeer je weer andere wegen die gevaarlijk zijn.”
“Telkens ik iets gevaarlijks zie gebeuren met fietsers, is het even slikken. En het valt me op hoe vaak je leest dat er weer een fietser verongelukt is.”
“Ik geloof er wel in dat fietspaden zoals die van de N10 ooit niet meer zullen bestaan en dat de volgende generaties veel veiliger zullen kunnen fietsen. Maar het gaat veel te traag. Ik denk niet dat er veel mensen iets op tegen zouden hebben als het budget voor fietspaden verdubbeld zou worden. Misschien moet dat gewoon gebeuren?”