Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Michel, ik ga je missen”
Hein Vanhaezebrouck wuift collega uit
Een knuffel, een grijns en een veelzeggende blik. Hein Vanhaezebrouck en Michel Preud’homme keken elkaar na de persconferentie nog een laatste keer in de ogen en namen afscheid. Afscheid van de persoon die ze de laatste jaren het liefst treiterden, het liefst op hun paard kregen, aan wie ze het liefst een steekje uitdeelden. Maar niet zonder elkaar als twee kwajongens nog een laatste keer uit te dagen.
Vanhaezebrouck: “Ja, dat was Michel zijn schuld, hè.”
Preud’homme: “Ja, maar Hein ging meteen akkoord.”
Vanhaezebrouck: “Ja, ik wist niet in welke kleur hij ging keepen. Plots zag ik hem staan en dacht ik: Huh?”
Preud’homme: “Een doelman die in dezelfde kleur speelt als zijn verdedigers is een nadeel. Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik Hein wat geholpen hebt. Maar je kent me: ik wil altijd helpen.” (knipoog)
Typerend, de conversatie die Preud’homme en Vanhaezebrouck voer den rond de truitjessaga van Lovre Kalinic voor aanvang van de match. De persconferentie na Club Gent was een laatste duel Preud’homme Vanhaezebrouck. De Gentse coach die Preud’homme onderbrak toen die zijn Brugs palmares aan het opsommen was om hem te herinneren aan zijn parcours in de Champions League of Preud’homme die op zijn beurt Vanhaezebrouck op zijn plaats zette toen die begon over scheidsrechterlijke beslissingen die alleen in het nadeel van AA Gent gefloten werden. Beiden lieten ze nog eens hun tanden zien. En zullen ze elkaar ook missen.
Vanhaezebrouck: “Ah, stopt Michel dan?” Preud’homme: “Wie weet.” Vanhaezebrouck: “Als hij zou stoppen, dan zou ik hem missen. Michel is een topcoach en we hebben veel respect voor elkaar. We pushen elkaar, soms tot extreme daden, maar het is iets waar onze clubs alleen maar van hebben kunnen profiteren.”
De kemphanen gaan elkaar missen.