Depp slaat weer op drift

Geen beterschap in vijfde aflevering van piratenavontuur

Johnny Depp is aan zijn vijfde uitje in Pirates of the Caribbean toe. Hij is het slachtoffer van een satanische vloek die dicteert dat hij eeuwig Jack Sparrow moet spelen.

“Kan iemand me verduidelijken waarom ik hier precies ben?” Johnny Depp gaat meta in deze vijfde aflevering van de eindeloze en al lang post-comateuze filmreeks over piraten in offshoreconstructies.

Er wordt in Pirates of the Caribbean: Sa

lazar’s Revenge niet rond de pot gedraaid: de eerste keer dat Depp in beeld komt, ligt hij stomdronken in een kluis vol goud met een deerne. Even later blijft hij met lege handen achter en laat zijn crew hem in de steek.

Het lijkt wel een update op de roddels over Depp, die verwikkeld zit in geldproblemen, een rechtszaak door zijn vroegere adviseurs en een, intussen bemiddelde, echtscheiding met beschul- digingen van alcoholmisbruik en geweld.

Goedkope special effects

Maar met een budget van een slordige 230 miljoen dollar maakt Disney duidelijk dat het nog gelooft in zijn ster en diens paradezeepaardje. Wat koop je voor dat bedrag? Een ton goedkoop ogende special effects, een plot die verdrinkt en, zeldzaam lichtpuntje, Javier Bardem als de ondode kapitein Salazar, die op Jack Sparrow (Johnny Depp dus) jaagt.

Het Noorse regieduo achter Kon-Tiki, Joachim Rønning en Espen Sandberg, verliest al meteen de pedalen. Ondertussen weerklinkt dat bekende deuntje van Hans Zimmer op de soundtrack – geschreven door Zimmers loyale handlanger – zo nadrukkelijk en veelvuldig dat je de man wil kielhalen.

Paul McCartney

Zet deze film Depp weer op de rails? Nog eerder zal het een springplank zijn voor de nieuwkomers, die met hun houterige spel in de voetsporen treden van Orlando Bloom en Keira Knightley. Zij mogen even opdraven, net als Paul McCartney, die weer nieuwe gitaren kan kopen door, om begrijpelijke redenen, onherkenbaar in de film te komen.

Hoogtepunt in Pirates of the Caribbean: Salazar’s Revenge is een grap die we nonkel Mop al tien keer hoorden vertellen: een skelet loopt een café binnen en bestelt een pintje en een dweil...