In de naam van de vader

22 jaar na triomf v an hun papa’s strijden DALEY BLIND (Man Utd) en JUSTIN KLUIVERT (Ajax) om Europese beker

D ag op dag 22 jaar na de laatste Europese triomf van Ajax staat de Nederlandse recordkampioen opnieuw in een Europese finale. In 1995 won het de Champions League tegen AC Milan, vandaag gaat het om de Europa Leaguefinale tegen Manchester United. Een finale met veel grandeur, maar nog meer symboliek, want de twee hoofdrolspelers van toen Danny Blind als kapitein en Patrick Kluivert als enige doelpuntenmaker zien straks in de Friends Arena in Stockholm hun zonen tegen elkaar strijden om een Europese triomf.

Welke familie treedt straks toe tot het selecte gezelschap vader en zonen met een Europese trofee op het palmares? Tot deze club behoren nu Cesare en Paolo Maldini (beiden met Milan), Manuel Sanchis senior en Manuel Sanchis junior (Real Madrid), Carlos en Sergio Busquets (Barcelona) en Johan en Jordi Cruijff (Ajax en Manchester United). Daar komt straks sowieso een Nederlands duo bij. Haalt Manchester United het met Daley Blind, dan treedt die in de voetsporen van vader Danny. Wordt het Ajax, dan volgt zoon Justin Kluivert het voorbeeld van papa Patrick. Beide heren waren de roergangers van de triomf van Ajax in de Champions League-finale van 1995 tegen Milan.

Dit duel leidt ten huize Blind wel tot een vreemde situatie. Als laatste Ajaxaanvoerder die een Europese beker de lucht in mocht steken, is Danny Blind door het bestuur van Ajax uitgenodigd om de finale van de Europa League bij te wonen. Hij zit dus straks op de tribune als eregast van Ajax, maar zal wel supporteren voor tegenstander Manchester United. Om de simpele reden dat zijn zoon Daley daar tegenwoordig speelt. “Familie, vrouw en kinderen gaan altijd voor, in alle opzichten. Qua gezondheid, maar dus ook sportief. Dit is zo’n sportief geval. Mijn zoon speelt bij Manchester United, dus dan is het logisch dat ik in dit geval hoop dat hij wint met Manchester”, zegt Blind senior.

Net als voor papa Danny is er voor zoon Daley een dubbel sentiment aan deze wedstrijd verbonden. Hij speelt tegen zijn jeugdliefde, de club waarvoor hij 157 wedstrijden speelde in het A-elftal en waar hij alle jeugdreeksen doorliep. “Maar ik speel bij Manchester United en wil koste wat het kost deze wedstrijd winnen”, benadrukte hij. Al beseft Blind wel dat het een speciale wedstrijd is. “Ik heb daar vanaf mijn zevende gespeeld. Ik ken daar heel veel mensen. Van binnen ben ik Ajacied, maar woensdag even niet. Ik verwacht dat elke Amsterdammer dat begrijpt. Dan wil ik gewoon die prijs pakken, waar we het hele jaar keihard voor hebben geknokt.”

Altijd maar dat puntertje...

In tegenstelling tot de familie Blind, hoeft Patrick Kluivert vanavond geen hartverscheurende keuzes te maken. Hij kan als oud-Ajacied gewoon voor

zijn zoon én zijn Ajax supporteren. Justin Kluivert (18) zit wellicht op de bank, maar dat kan ervoor zorgen dat hij helemaal zijn vader Patrick kopieert. Die was als 18-jarige in 1995 ook invaller en scoorde het enige doelpunt. Patrick deed het toen met een puntertje waarmee hij heel Amsterdam in de 85e minuut een delirium bezorgde met de Champions League-winst tegen AC Milan in Wenen. Justin kreeg een hoop vragen over dat doelpunt van zijn vader. Toen hij die al voor de zoveelste keer moest beantwoorden, zuchtte hij diep.

“Altijd maar die vragen over dat puntertje van pa… Misschien scoor ik wel op een andere manier en schiet ik de bal gewoon in de kruising.” Aan zelfvertrouwen duidelijk geen gebrek bij Justin. “Het zou een mooi scenario zijn als ik net als mijn vader kan scoren als invaller. Dat iedereen me nu nog met mijn vader vergelijkt, vind ik leuk. Maar ik denk dat het niet zo lang meer duurt. Ik moet zorgen dat ik mijn eigen carrière ga maken en de mensen over mij praten.”

Met een doelpunt vanavond zou hij al een flinke stap in de goede richting zetten. Papa Kluivert herinnert zich zijn doelpunt van 22 jaar geleden nog alsof het gisteren was en heeft alvast wat tips voor zijn zoon. “Invallen is echt loodzwaar”, vertelde hij deze week. “Als je in de basis start, is het eenvoudig om in het tempo van de wedstrijd mee te gaan. Vervang je iemand, dan is de finale in volle gang en schiet je hartslag door de spanning en de inspanning razendsnel omhoog. Justin moet - als hem minuten wordt gegund - goed zijn ademhaling reguleren. Daarom geef ik hem de raad mee om geen te luie opwarming te maken. Als hij daar zijn toeren maakt, is het makkelijker om aan te haken.”