Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We zijn misschien iets trager, maar serveren wel topkoffie”
Mensen met mentale beperking openen hippe koffiebar Amici
MADELINA ROTH
Barista “We krijgen vaak meteen een stempel en dat is niet fijn. Ik ben heel trots dat ik nu in een koffiebar kan werken.”
In de hippe Kammenstraat in hartje Antwerpen opent vanavond de koffiebar Amici, die gerund wordt door mensen met een mentale beperking. “Deze mensen willen meedraaien in de maatschappij, maar die kansen zijn er nauwelijks. Daarom creëren we ze zelf”, zegt Pieter Wieërs.
De toog is speciaal op maat gemaakt, de koffie komt van Vascobelo en de kersverse barista’s hebben een opleiding van drie maanden achter de rug. “We willen dat alles net zo goed is als in een gewone koffiebar”, vertelt Pieter Wieërs van de Sint-Egidiusgemeenschap.
Maar er is toch een belangrijk verschil. Er staan geen hipsters met baarden achter de bar, wat je misschien zou verwachten in de Kammenstraat, maar enthousiaste mensen die door hun mentale beperking ergens anders niet zo gemakkelijk aan de slag kunnen. “Ik werkte eerst in een sociale werkplaats”, vertelt Cindy Slagmolen (29). “Ik deed inpakwerk, maar ik ben ontslagen omdat ze me te traag vonden. Daarna vond ik geen andere job. Ik heb nog een tijdje een paar uur per dag in een crèche geassisteerd, maar dat was toch te zwaar. Voor andere jobs werd ik niet aangenomen. Vaak dachten ze al bij voorbaat dat ik het niet zou kunnen.”
Madelina Roth (38) heeft soortgelijke ervaringen. De beschutte werkplaats was ook voor haar geen succes, al hield ze het er wel elf jaar vol. De sollicitaties die volgden, draaiden op niets uit. “Dat was heel frustrerend. Ook de VDAB kon me niet helpen. Omdat ik lang in een beschutte werkplaats heb gewerkt, wilden ze me weer in die hoek duwen. Maar ik wil een echte job. Ik ben heel fier dat ik nu in een koffiebar kan werken.”
Het is om die reden dat Pieter Wieërs het nieuwe project van de Sint-Egidiusgemeenschap ook professioneel wilde aanpakken. “We voelen dat deze mensen echt willen meedraaien in de maatschappij. Maar die kansen zijn er nauwelijks. Daarom creëren we ze zelf. Er zijn maar een aantal van dit soort projecten in Vlaanderen. Het is niet altijd gemakkelijk om ons personeel te verlonen. Soms dreigen de mensen dan hun uitkering kwijt te raken. Het is jammer dat het administratieve systeem zo star is op dat vlak.”
Pieter Wieërs hoopt dat Amici een voorbeeld kan zijn voor andere projecten. “Er is veel vraag naar dit soort initiatieven. En we krijgen van alle kanten al heel positieve reacties. Uit dagcentra, maar ook van ondernemers uit de straat bijvoorbeeld.”
Taarten van oma
In het pandje zat vroeger het winkeltje van de Sint-Egidiusgemeenschap, die in de Kammenstraat ook de maaltijden voor daklozen serveert en een woonproject voor bejaarden heeft. Het zijn die senioren die samen met de mensen met mentale beperking de taarten bakken voor Amici. “Daar zit bijvoorbeeld suiker-notentaart bij, rabarbertaart, broodpudding en bosbessentaart”, vertelt Cindy. “Dat zijn echt grootmoeders recepten, maar er zit ook iets moderns bij: een crumble van de dag.”
Behalve koffie, thee en een paar frisdranken, zullen er ook boeken liggen in het kleine zaakje. “En we geven ook vriendschap”, zegt Madelina. “Onze slogan is: ‘ the finest coffee in Antwerp’s most charming bar’. Dinsdag stonden er al Britse toeristen voor de deur, die graag koffie wilden komen drinken. Gelukkig spreek ik een beetje Engels.”
Cindy en Madelina hopen dat de klanten zien dat zij ook gewoon kunnen meedraaien in de samenleving. “We krijgen vaak meteen een stempel. Dat vinden we niet fijn.”
Voorlopig is Amici alleen open op donderdag en vrijdag, van 14 tot 18u. Op termijn wordt dat uitgebreid en komt er misschien zelfs een lunchroom bij.
MAAIKE FLOOR