“Het waren donkere dagen”

Alison Van Uytvanck voor het eerst sedert Roland Garros 2015 in tweede ronde van grand slam

Alison Van Uytvanck (23) zette gisteren definitief een punt achter een sombere periode in haar carrière én haar leven. In de openingsronde rekende ze als kwalificatiespeelster af met de Japanse Osaka. Het levert haar een duel op met de Poolse Radwanska, het negende reekshoofd.

“Het waren donkere dagen”, bekende

b Van Uytvanck, na operaties aan haar enkel en voorarm en maanden van inactiviteit weggewaaid uit de top honderd, waar ze twee jaar geleden met een verrassende kwartfinale op Roland Garros haar opwachting had gemaakt. “Ik weende vaak, werd verteerd door twijfel. Ik kon zelfs geen tennis meer zien op televisie. Maar tegelijk moest ik voor mezelf bekennen dat ik het heel hard miste. Ik ben opnieuw gelukkig nu.”

Eind vorige week ontlokte haar kwalificatie voor de hoofdtabel al een pak emotie in het Grimbergse kamp, met ouders en broer. “Waar was jij in

godsnaam gebleven?, vroegen de collega’s me.”

Wisten ze het toen nog niet, dan gisterennamiddag zeker. Van Uytvanck nestelde zich in haar openingsronde tegen Naomi Osaka (WTA 55) meteen in de match en eiste in een goed half uur de eerste set voor zich op. Ze startte ook daarna met 3-1, maar sputterde. In de eerste plaats omdat ze geen vat kreeg op de krachtige eerste service van de Japanse. “En een beetje zenuwen. Normaal toch?”

Maar Van Uytvanck bleef positief en kon in money time alsnog een tweede break versieren, waarna ze zelf kon serveren voor de winst. Drie matchballen had ze nodig, maar daarna mocht ze toch juichend de ovatie in ontvangst nemen van het grotendeels Belgische publiek op het gezellige court 3, dat luidkeels haar naam scandeerde en met de driekleur wapperde. Voor het eerst sinds die magische Roland Garros van 2015 stond ze weer in de tweede ronde van een grand slam.

Vertrouwen

“Dit is het perfecte moment om een bladzijde om te draaien en een plaats te geven aan wat gebeurde”, zei Van Uytvanck achteraf. “Ik voel me goed, heb nergens pijn en vind er veel plezier in om weer te kunnen spelen. Ik dacht dat ik met veel stress aan deze wedstrijd zou beginnen, maar dat viel dus reuze mee. Mijn drie gewonnen kwalificatiematchen hebben me veel vertrouwen gegeven. Het tornooi was eigenlijk al voor een deel geslaagd.”

De overwinning loodst haar weer in de buurt van de top honderd, een symbolische kaap.

“Alain Devos, mijn nieuwe coach, wil dat ik niet te veel bezig ben met winnen en verliezen, met punten pakken. Hij wil nu vooral dat ik progressie maak, de juiste dingen doe. Ann Devries, zijn voorganger, legde veel focus op het resultaat. Alain werkt, zeker in trainingsmatchen, heel gericht op bepaalde facetten van het spel. Zo ga je vooruit.” En dan nu Radwanska? “Ze zal me niet van de baan meppen. Uiteraard is ze goed, heel constant en compleet. Maar ze beschikt niet over echt agressieve slagen. De druk ligt bovendien bij haar, niet bij mij. En dan blijft heel veel mogelijk.”