“De vuilbak is leeg”

Yellow Tigers van coach Gert Vande Broek opnieuw strijdlustig na crisisperiode

“Ieder huwelijk kent zijn crisis.” De Yellow Tigers hebben er zo eentje achter de rug, geeft coach Gert Vande Broek toe. Niet dat het zijn team in Kortrijk parten mag spelen tijdens de queeste naar een WKticket. “Als ploeg zijn we er aan het uitkomen.”

“Veel mensen denken dat het verhaal van de Yellow Tigers louter een sprookje is.” Gert Vande Broek, de bedenker van het verhaal, zucht diep. Hij weet immers beter. Dat het niet veel scheelde of er was van een hap

py end absoluut geen sprake meer. “Als ploeg doorspartelden we een crisis, maar als ploeg zijn we daar ook aan het uitkomen.” Dat laatste zegt hij alweer met een brede glimlach. “Je zal het de komende dagen wel merken.”

Aandachtige waarnemers stelden zich vorige herfst al vragen tijdens de EK-kwalificatie in Antwerpen, waar de bezieling die het ‘merk’ Yellow Tigers zo aantrekkelijk maakte soms ver te zoeken was. “Dat was de frustratie die stilaan naar boven kwam.”

Raar genoeg lag de kiem daarvan op het EK van 2013, waar een hype geboren werd na het onverhoopt brons in Berlijn. “Behalve Servië maakte geen enkel land tussen 2012 en 2014 zo’n steile opgang als wij. Het verwachtingspatroon ging hand in hand. Onrealistisch, laat dat duidelijk wezen. We raakten verzeild in een programma dat niet in te vullen was met onze beperkte kern. We moesten het in de confrontatie met de wereldtop altijd weer met dezelfden doen. Gevolg: vaak verliezen en ontgoocheling, met als fatale klap het nipt missen van een ticket voor Rio. Toen tijdens die EKkwalificatie het spelpeil als gevolg daarvan ook nog eens merkbaar zakte, brak de frustratie uit. Pas op, ik begrijp het wel. Als je vier jaar op mekaars kop zit te kijken...”

Puist

Vande Broek wil er geen wij-zij-spelletje van maken, ook al werd zijn functioneren in vraag gesteld. “In een nationale ploeg kan je geen transfers doen of geen rist buitenlanders aantrekken om de zaak recht te trekken. Je bent op mekaar aangewezen. Zeker in een klein volleyballand als het onze. Op dat ogenblik zag ik na een nuchtere analyse drie mogelijkheden: zelf opstappen, er samen proberen uit te komen of helemaal opnieuw beginnen met jongeren en beperkte ambities. Met de volle steun van de federatie zijn we voor dat tweede gegaan. Achteraf bekeken kan dit zelfs een leerzaam proces heten. De puist is uitgeknepen.”

Niet onbelangrijk ook: de verwachtingen zijn bijge- steld. “Op de buitenwereld hebben we geen vat, maar voor onszelf hanteren we eigen doelstellingen. Onverminderd ambitieus, maar wel realistisch. Toen we ons plaatsten voor het wereldkampioenschap in 2014, was dat al 36 jaar geleden. Dan besef je meteen dat zoiets eerder uitzondering is dan logica. We mogen er niet zomaar van uit gaan dat we nu in Kortrijk dat ticket pakken. Het WK is een droom. Een droom waar we uiteraard voluit voor gaan. Ik stel vast dat er de jongste weken weer optimaal is getraind. De vuilbak is leeg.”