De grootste narcist, de domste beslissing

D e Verenigde Staten stappen uit het klimaatakkoord van Parijs. Iedereen voelde het aankomen, maar gisteren om negen uur wisten we het dan eindelijk zeker. En wat een vaudeville ging aan die mededeling vooraf! De grootste narcist die de wereld ooit gekend heeft, haalt zijn slag thuis: dagenlang kon hij genieten van de volledige aandacht van de hele wereld. Van China tot Europa, van Brazilië tot Rusland, iedereen keek vol spanning naar de enige echte Donald Trump, die met olijke tweets zijn beslissing bleef uitstellen en weer aankondigen. En die hele show zette hij op om een van de domste beslissingen van de 21ste eeuw aan te kondigen. Dat deed hij met een speech die gezwollen stond van nationalisme, eigen lof en cijfers en feiten die haaks staan op alle rapporten die de voorbije weken door experts werden bekendgemaakt.

Donald Trump heeft gedaan wat hij beloofd heeft aan zijn kiezers. Hij gelooft niet in de klimaatopwarming, hij vindt dat hele klimaatakkoord een slecht onderhandelde deal die in wanhoop is afgesloten en die de Verenigde Staten veel banen zal kosten. Hij wil nu zo snel mogelijk opnieuw werkgelegenheid scheppen in de steenkoolindustrie in de staten waar de mensen wonen die op hem gestemd hebben. Zijn beslissing getuigt van een grote kortzichtigheid, ze gaat volledig voorbij aan de realiteit dat de groene economie niet meer terug te schroeven is en aan onbetwistbaar wetenschappelijk onderzoek. Hij heeft niet geluisterd naar honderden bedrijfsleiders, naar mensen van zijn eigen staf, naar experts allerhande, naar collega-regeringsleiders over de hele wereld. Hij doet wat hij wil, totaal tegen de stroom in.

En wat nu? In ieder geval wordt het nog veel moeilijker dan het al was om de opwarming van de aarde onder de 2 graden Celsius te houden. In tegenstelling tot wat Trump zelf beweert, zorgen de Verenigde Staten nog altijd voor de grootste uitstoot van CO2. Ook zeker is dat de andere landen nu zwaardere inspanningen moeten leveren om de klimaatopwarming tegen te houden. Bovendien is het bang afwachten of deze beslissing van Trump andere koele minnaars van het klimaatakkoord zal doen afhaken. Dat is goed mogelijk, en dat zou de zaak nog meer bemoeilijken. Maar het kan ook zijn dat de afwijzing van Trump juist voor een grotere vastberadenheid zorgt bij de andere landen. Europa en China, maar ook Rusland hebben al laten weten dat ze zich zullen houden aan de afspraken die in Parijs gemaakt zijn. Hopelijk houden ze woord. En hopelijk krijgt Trump ook in eigen land steeds meer tegenstand. Veel staten van de VS staan al heel ver in de ontwikkeling naar groene energie en zijn ook absoluut niet van plan om stappen terug te zetten. Hoe schamel de troost ook is, Trump heeft met deze beslissing zichzelf geïsoleerd en de klimaatopwarming opnieuw bovenaan de agenda gezet. Het is nu de vraag wat de rest van de wereld ermee doet.