Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Lekker rustig en sneller dan voorzien
Meer en meer mensen kiezen de fiets om door de stad te trekken. En terecht, zo blijkt ook nu weer tijdens onze test.
8.35u. Het is zalig rustig fietsen in Borgerhout. Veel tegen de rijrichting in ook. Da’s dubbel genot. De routeplanner van Slim naar Antwerpen stuurt me recht op doel af. Lange Van Bloerstraat. Lange Beeldekensstraat. Offerandestraat. Laverend tussen de hoofddoekjes en dan hup, de Gemeentestraat in. Hier trekt het stadsverkeer zich langzaam op gang, richting Astridplein. Sinds er een heus fietspad ligt, is het ook hier makkelijker fietsen. Maar dat pad geeft een vals gevoel van veiligheid. Voetgangers kijken zelden uit hun doppen en kruisen blindelings. Een taxichauffeur, geparkeerd op het voetpad, slaat zonder kijken zijn portier open. Missed me! Eikel!
Aan het kruispunt van de Rooseveltplaats met de Leien is het uitkijken. Fietsers, hópen fietsers, banen zich een weg door het gewriemel van auto’s, trams en bussen. Vanaf 5 juni is dat een jaar lang verleden tijd. Enkel trappers en stappers kunnen dan nog oversteken, links en rechts van de werfzone waar het nieuwe Operaplein tegen begin 2019 moet verrijzen.
3 minuten korter
Het fietspad maakt op de Kipdorpbrug plaats voor een versleten wegdek vol bar- sten en gaten. Voor even maar, want daar duiken we links de Jezusstraat in en vervolgens rechts de Meir op. Leveranciers, vrachtwagens en schuttingen, de winkelas oogt schraal en troosteloos.
De routeplanner stuurt me nu via de Nationalestraat en de Steenhouwersvest, maar ik prefereer de Reyndersstraat en de Hoogstraat, een even lang, rustiger en deels autovrij parcours. Klokslag 8.48u hobbel ik de Sint-Jansvliet op. Een tochtje van 13 minuten, over 3,7 km de hele stad door van oost naar west, drie minuten korter dan aangegeven. Slim door Antwerpen? Ge moogt gerust zijn.