Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Rode lichten bij de vleet
Vanuit hartje Borgerhout, aan het Terloplein, moet ik me tijdens de ochtendspits een weg banen naar de voetgangerstunnel aan SintJansvliet. Ik hou mijn hart al vast.
Met de auto de binnenstad inrijden druist loodrecht tegen mijn principes in, net als om 8.30u thuis vertrekken trouwens. Nochtans zijn dat exact de zaken die van mij verwacht werden. En ja, als de plicht roept, zit er niets anders op.
Zo rijd ik op woensdagochtend langs de Pothoekstraat naar Park Spoor Noord. Wonderwel gaat alles vlot, vlotter dan verwacht zelfs. Ook het kruisen van de Leien naar de Koeikensgracht en de Ankerrui gaat prima. Het is pas op de as Ankerrui-OudeleeuwenruiBrouwersvliet dat ik het gevoel krijg tijd te verliezen in de auto. Het groene verkeerslicht wordt steeds te snel rood. Uiteindelijk zie ik drie verkeerslichten in totaal zes keer op rood springen. Op de Scheldekaaien is het opnieuw rustig.
Op mijn manier
Als ik zelf moest kiezen, zou ik aan eindbestemming Sint-Jansvliet linksaf draaien. Slim naar Antwerpen denkt er anders over. Terwijl de afslagstrook leeg is, blijf ik rechts staan, in de aanschuif voor het rode licht. Net voorbij Sint-Jansvliet word ik een onooglijk straatje ingestuurd, Rijkenhoek. Vervolgens linksaf via Scheldeken tot op Sint-Jansvliet. Althans, dat is de bedoeling. Rijkenhoek is al jaar en dag afgesloten met ijzeren paaltjes. Achteruit terug de kaaien op en dan toch maar op mijn manier naar de Sint-Jansvliet. Parkeerplaats is snel gevonden, 23 minuten na vertrek in Borgerhout sta ik voor de voetgangerstunnel. Trager dan de door Slim naar Antwerpen vooropgestelde 16 minuten, maar toch nog sneller dan ik had verwacht.