Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Lachebekje... tot ze tegen de bal begint te meppen
Chris Evert “Ik zag destijds Hingis opkomen, Graf en Seles. Jelena heeft er wat van. Geen schrik, right in your face.”
Simona Halep (25) start deze namiddag als favoriet in de vrouwenfinale van Roland Garros. Maakt de Roemeense het waar, dan is ze maandag de nummer één van de wereld. Maar pas écht sensationeel wordt het als ze geklopt wordt door Jelena Ostapenko, de pas 20jarige Letse die nog nooit een tornooi won. Finaliste, zomaar uit het niets.
De president van Letland hing donderdagavond al aan de lijn bij Jelena Jakovleva, moeder en coach van de verrassende finaliste. “Míjn nummer heeft niemand”, grijnsde deze laatste. Maar ze vond het uiteraard wel bijzonder dat haar vaderland helemaal in de ban raakt van Roland Garros, nu daar voor het eerst een Letse in de eindstrijd staat. Iets wat overigens nog in geen enkel tornooi van de grand slam gebeurde. En wie dan nog: Jelena Ostapenko, de nummer 47 van de wereld. Op Court Chatrier zongen ze donderdag nog met zijn allen Joyeux Anniversaire! voor haar twintigste verjaardag en een verbluffende plaats in de finale. 8 juni was het donderdag. Dag op dag twintig jaar nadat Gustavo Kuerten zijn erelijst had geopend op Roland Garros. De flamboyante Braziliaan had nooit voordien een ATP-tornooi gewonnen. Evenmin als Ostapenko nu in de WTA. Derde ronde op de jongste Australian Open, finale in Charleston, maar nog geen trofee. Stelt u zich maar eens voor dat ze het voor het eerst doet in de grand slam. “We zijn getuige van iets heel speciaals met deze jongedame”, voorspelt de Amerikaanse Chris Evert, zelf zeven keer op de Parijse erelijst. “Ik zag destijds Hingis opkomen, Graf en Seles. Jelena heeft er wat van. Geen schrik, right in your face. De nieuwe generatie, kortom.” De Spaanse ex-prof Anabel Medina werd een maand geleden aangetrokken als extra coach van Ostapenko, naast moeder Jelena – “We geraken elkaar wel eens beu” – en vader Jevgueni als fitnesstrainer. “Haar leven is zo: alles heel snel. Haar slag, haar manier van bewegen, haar praten.”
Eerste nietreekshoofd sinds 1983
En nu dus haar rush richting top. Vandaar die finale, als jongste in de grand slam sinds de toen 19-jarige Caroline Wozniacki, in 2009 verslagen door Kim Clijsters. Het eerste nietreekshoofd ook sinds de Sloveense Mima Jausevec in 1983. Er komt vandaag dus een en ander af op de Letse, drie jaar geleden laureate van de junioresversie van Wimbledon. Giechelend en zowat zonder ademen op haar persconferenties. Maar eens tussen de lijnen is het gedaan met dat gniffelen en gooit ze zich in iedere slag alsof het haar laatste kon zijn. In nuchtere cijfertaal: Ostapenko trekt naar de finale met 245 winners op haar naam. Dat zijn er ruim dubbel zoveel als Simona Halep er heeft. Twee uiteenlopende types van speelsters, die deze namiddag een aangenaam kijkstuk kunnen brengen met enerzijds de agressieve en keihard meppende Letse uit Riga en aan de andere kant een subtielere, veeleer defensieve Halep. Die laatste rekent op haar ervaring. Ze weet al wat het is om finale te spelen op Roland Garros, waar ze drie jaar geleden voor het eerst naam maakte, ook al verloor ze toen nog wel van Maria Sharapova. Verovert ze deze keer de Coupe Suzanne Lenglen, dan wordt Halep maandag meteen ook voor het eerst de nummer één van de wereld. Eindelijk nog eens een nieuwe naam na het duo Serena Williams - Angelique Kerber, dat de ranking monopoliseert sinds februari 2013. Mocht Halep in de sterren geloven: de enige Roemeense op de erelijst van Roland Garros is vooralsnog Virginia Ruzici (1978), haar manager.