Vincent Bal heeft het licht gezien

B

Als kind wilde Vincent Bal striptekenaar worden, maar uiteindelijk werd hij de maker van films zoals Minoes en Brabançonne. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus timmert Bal aan een parallelle carrière als bedenker van schaduwdoedels. Hij bracht intussen ook een boek met zijn werk uit onder de naam Shadowology. “Ik hou voortdurend een oogje open voor bruikbare voorwerpen.”

We spreken af met Vincent Bal (46) op een zonnig terrasje in hartje Antwerpen. Hij heeft enkele lipsticks uit de beauty case van zijn vrouw meegenomen. Wanneer de zon de wolken opzij duwt, gaat hij meteen aan het werk. Uit de schaduwen van de lippenstiften verzint hij ter plekke een wandklok.

“Zo is het een jaar geleden begonnen”, vertelt hij. “Ik werkte aan een scenario en het vlotte niet echt. Ik zat mijn tijd te verdoen met doedels, toen mijn oog op de schaduw van een theekopje viel. Aan het kopje dat we ooit uit Vietnam meebrachten, zit een merkwaardig oortje en daardoor leek de schaduw net een olifant. Ik nam een foto en zette het op Facebook en Instagram. Ik kreeg er zo veel leuke reacties op dat ik besloot voortaan elke dag zo’n scha- duwdoedel te maken.”

De wereld rond

Ondertussen is Bal een goed jaar bezig en gaan zijn schaduwkunstwerkjes de wereld rond. “Op Instagram heb ik meer dan 108.000 volgers. Van Saudi-Arabië over Indonesië tot Amerika, overal zitten mensen die elke dag weer uitkijken naar wat ik heb bedacht. Ik vind het nog altijd ontzettend geestig om te doen, vooral omdat het een mooi tegengewicht vormt voor mijn werk als filmmaker. Voor je een film in de bioscoop krijgt, gaan er jaren over. Scenario, financiering, opnamen, postproductie. Het vergt hopen tijd. Een schaduwtekening is in enkele minuten klaar als de creativiteit een beetje meewil. En de zon. Ook die, uiteraard. Toen de zon het vorige herfst liet afweten, begon ik met kunstlicht te experimenteren. Eerst met een ouderwetse gloeilamp van 150 watt, maar toen ik bijna een paar kussens in brand stak, ben ik overgeschakeld op ledlicht. Niet zo goed als de zon, maar een bruikbaar alternatief.”

Aan objecten om schaduwen mee te maken geen gebrek, aldus Bal. “Ik hou voortdurend een oogje open voor bruikbare voorwerpen. Ik durf ook al eens een rommelmarktje te doen.”

Gewoon op straat

Ook gewoon op straat dient er zich nu en dan iets aan. “Laatst passeerde ik een fiets en het stuur deed me denken aan een gewei. Aangezien ik altijd pen en papier op zak heb, tekende ik ter plekke een eland. De passanten keken wel vreemd op van een kerel die op zijn knieën naast een fiets zat te schetsen.” Shadowology blijkt trouwens ook zijn beroepsziekte te hebben, zo stelt Vincent vast: “Ik krijg stilaan pijn in mijn knieën.” ( lacht)

Schaduwtekenen is voor Bal ondertussen een eenmanszaakje aan het worden. “Ik heb prints en postkaarten laten maken, nu is er een boek voor mensen die niet vertrouwd zijn met de sociale media en over enkele weken begin ik de kortfilm Shadowology te draaien. Dat wordt een mix van live action en animatie over een jongetje dat een schaduwmannetje tekent dat tot leven komt. Via de film hoop ik weer een nieuw publiek te bereiken.”

Opvallende opdrachten

Voor zover dat nog nodig is natuurlijk, want de sociale media leverden hem al enkele opvallende opdrachten op. “Het Amerikaanse tijdschrift Entertainment Weekly vroeg me een tekening te maken met oranje steentjes van Thing, een superheld. Makkie, dacht ik, tot ik nergens oranje steentjes kon vinden. Overal ging ik zoeken, tot bleek dat vrienden net hun oprijlaan hadden aangelegd. Met oranje kiezels.” Vanuit Brazilië kreeg hij dan weer een vraag van een reclamebureau. “Voor hen tekende ik een campagne voor zonne-energie. Mijn tekeningen hangen daar nu op grote billboards.”

Of hij kan leven van zijn schaduwdoedels? “Toch niet. Het blijft in de eerste plaats een uitlaatklep voor mijn creativiteit. En het werkt aanstekelijk. Op het internet zie je mensen die ook aan het schaduwdoedelen slaan, en ook bij mij thuis vind ik op mijn bureau weleens vreemde voorwerpen. Dan weet ik dat mijn kinderen van 11 en 13 jaar met schaduwen aan het spelen zijn geweest.” (

FOTO'S VINCENT BAL Enkele schaduwtekeningen van Vincent Bal.