Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik kan iedereen in Lier de hand schudden”
Benson Manuel (20) is begonnen aan zijn avontuur in hoogste afdeling
Hij wordt in Genkse kringen al de nieuwe Leon Bailey genoemd, maar dat vindt hij maar niks. In elk geval wordt er veel verwacht van Benson Manuel, die Lierse 1,25 miljoen euro opleverde. Op stage in het Nederlandse Horst blikte hij terug op zijn transfer en vooruit op zijn nieuwe doelen.
Op het veld is hij soms een nachtmerrie voor zijn tegenstanders. Gisteren toonde hij zijn meer timide kant. Ambitie heeft hij natuurlijk wel, al wil hij niet prijsgeven hoe ver die reikt. “Wanneer ik tevreden zal zijn over mijn eerste seizoen bij Genk? Ik heb een persoonlijk doel, maar dat houd ik voor mezelf. Natuurlijk wil ik zo veel mogelijk spelen. Maar het belangrijkste is dat het met het team goed gaat.”
Je had al vrij snel een akkoord met Genk, maar Lierse rekte de onderhandelingen. Nooit getwijfeld of het wel in orde zou komen?
“Neen. Natuurlijk hield ik rekening met alle mogelijke scenario’s, maar al bij al ben ik rustig gebleven. De mensen uit mijn omgeving stelden me gerust, dus ik had vertrouwen in een goede afloop.”
Je kon ook naar andere clubs. Waarom dan toch Genk?
“Omdat het een mooie club is die past bij mijn manier van spelen. Mijn entourage en ik vinden dat Genk behoort tot de top in België.”
Bij Lierse was je een certitude, hier zal je moeten knokken voor je plek. De concurrentie op de flank is groot.
“Ik ben me ervan bewust dat ik keihard zal moeten werken, maar daarvoor deins ik niet terug. Dat geldt voor iedereen in de ploeg.”
Hier en daar word je al de nieuwe Bailey genoemd.
“Ik denk dat dat niet klopt. Eerst en vooral heb ik niet dezelfde huidskleur. ( grinnikt) Verder zijn Bailey en ik totaal verschillende spelers en zie ik zeker over het gedeelte naast het voetbal geen overeenkomsten.”
Hoe kijk je terug op je periode bij Lierse? Ga je iets of iemand missen?
“Ik ga alles en iedereen missen. Zeventig procent van de ploeg ken ik al vanaf mijn tiende. Zij zijn familie geworden. Ik heb er een goeie tijd beleefd, maar natuurlijk waren er - zeker die eerste jaren - ook moeilijke periodes. Maar ik denk niet dat er iemand in Lier is die ik de hand niet kan schudden.”
Je koos in Genk voor rugnummer 29. Zit er een verhaal achter?
“Ja. Mijn vader is ook voetballer geweest. Met hem heb ik vaak overlegd. We hebben enkele cijfertjes samengevoegd en zo zijn we bij 29 uitgekomen.”
Slotvraag: je bent Angolees en Belg. Voor welke nationale ploeg ga je kiezen?
“Ik heb al enkele uitnodigingen gekregen voor de Angolese nationale ploeg. Ik ben daar niet op ingegaan, omdat ik volledig wilde focussen op Lierse. Ik wil ook alle opties openhouden. Alles op zijn tijd. De volgende taak is me doorzetten in Genk, daarna zien we wel verder.”