Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Franse hoop tegen wil en dank
bereidde zich tot in de puntje s voor maar tempert hoge verwachtingen
Na zijn tweede plaats van vorig jaar hoopt wielerminnend Frankrijk dat Romain Bardet 32 jaar na Bernard Hinault nog eens de maillot jaune naar Parijs kan brengen. Maar de 26jarige ploegmaat van Jan Bakelants en Oliver Naesen tempert de verwachtingen. “Ik start niet om de Tour te winnen. Ik start om een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten.”
De drie renners op het Tourpodium van 2016 hebben iets gemeenschappelijks in de aanloop naar deze 104e editie. Hun voorbereiding liep niet over rozen. Chris Froome flitste nog niet, Nairo Quintana liep zijn Giro mis en ook Romain Bardet is nog niet op dreef. In Parijs - Nice mocht hij al na één dag zijn koffers pakken na stayeren. Tijdens zijn vaste test in de Dauphiné zakte hij door het ijs op de Mont du Chat, hoewel hij die etappe vooraf had aangestipt.
In de laatste twee ritten vond Bardet zijn goede benen wel terug. Maar hij maakt niet de uitstekende indruk die hij vorig jaar bood in de Dauphiné. Toen werd hij tweede, maar hij had altijd gewonnen indien hij zich niet had laten verleiden tot haantjesgedrag met zijn grote dauphin, Thibaut Pinot.
Pinot is er ook in deze Tour bij, maar die mikt na zijn prima Giro enkel op een ritzege en de bolletjestrui. Warren Barguil, die andere leeftijdsgenoot van Bardet en Pinot, heeft de voorbije twee jaar wat van zijn pluimen verloren. Calmejane, Latour en neoprof Gaudu worden nog enkele jaren in de wachtkamer gehouden.
Het maakt dat de Franse druk volledig op de schouders van Bardet belandt. “Na vorig jaar zijn de verwachtingen hoog. Maar in mijn hoofd ben ik de Tour 2016 al vergeten. Ik moet deze Tour ra-
Oliver Naesen, ploegmaat bij AG2RLa Mondiale “Het valt mij op hoe rustig Romain altijd is. Al die aandacht en druk: het glijdt van hem af alsof het niks is.”
cen alsof ik hem nog nooit heb gereden. Ik rijd dan ook niet om te winnen. Ik rijd om een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten”, tempert de babyface met een diploma management de verwachtingen.
Ploegbaas Vincent Lavenu volgt hem: “Romain werd vorig jaar tweede, maar had slechts een minuut voorsprong op de vijfde. Op Froome na zijn de andere favorieten aan elkaar gewaagd.”
De ploeg en Bardet dekken zich dus in. In tegenstelling tot Quintana, Porte en zeker Contador is deze editie voor de nog altijd maar 26-jarige Fransman niet hét ultieme momentum om voor de eerste of de laatste keer de Tour te winnen.
Aanvallen van ver
Bardet is een opleidingsproduct van AG2R-La Mondiale. Sinds zijn vijftiende plaats bij zijn Tourdebuut in 2013 deed Lavenu alles om tegemoet te komen aan de wensen van zijn jonge kopman. Er heeft zich binnen de ploeg een hechte kliek rond Bardet gevormd. Met onder anderen zijn vaste knecht Mickael Cherel, ploegleider Julien Jurdie en zelfs buschauffeur Cyrille Bertino. Afgelopen seizoen haalde AG2R-La Mondiale ook zijn beste vriend Clement Chevrier weg bij IAM.
Maar zowel Bardets vaste kamergenoot Cherel als Chevrier is er in de Tour niet bij. “Cherel brak zijn bekken op training. En Chevrier haalt nog niet het niveau om opgenomen te worden in de Tour”, zegt Jurdie. “Het ontbreken van Cherel is spijtig. Hij was de man die Romain tot rust bracht naast de koers.”
In de Dauphiné was zijn kamergenoot Oliver Naesen. “Het viel mij op hoe rustig Romain altijd is”, zegt de kersverse Belgische kampioen. “Al die aandacht en druk: het glijdt van hem af alsof het niks is.”
Ook Jan Bakelants vindt Bardets mentale sterkte een troef. “In de Tour van 2015 kreeg hij een dreun in de Pyreneeen. Maar hij vocht terug, won nog een rit in de Alpen en pakte ei zo na de bolletjestrui. Hij kan zich goed over een nederlaag zetten. Bij de andere Tour-kandidaten heb ik dat nog niet vaak gezien.”
Ook het instinctief koersen ziet Bakelants als een troef. “Hij durft aanvallen en van ver. Vorig jaar reed hij nog weg voor de voet van de Saint-Gervais Mont Blanc en pakte op de klim uit met de strafste klimprestatie van het jaar.” Zo straf dat de Franse bewegingsprofessor Antoine Vayer vraagtekens bij die beklimming plaatste.
Minste tijdrit
Bardet heeft zich opnieuw tot in de puntjes voorbereid op de Tour. Thuis in de Auvergne slaapt hij naar eigen zeggen ontzettend veel in een hoogtekamer. In de winter trainde hij net als Porte en Froome in Nice. En net als de andere favorieten ging hij in mei op hoogtestage: 20 dagen Sierra Nevada. “Vorig jaar was Romain in de Dauphiné misschien al iets te goed. Dit jaar zal zijn piek pas echt in de Tour liggen”, ziet ploegmanager Vincent Lavenu de zaken rooskleurig in.
Vertrouwensman Jurdie ziet toch enkele minpunten, vooral door het parcours. “Romain is iemand die de grote hoogte heel goed verdraagt. In deze Tour is de koninginnenrit de rit in de Jura, waar ze niet eens boven de 1.600 meter moeten. Ook in de Pyreneeën is het hoogste punt amper 1.755 meter boven zeeniveau. In de Alpen wacht met de Col d’Izoard slechts één aankomst bergop die hoger ligt dan 2.000 meter.”
En dan blijft er nog het oude zeer van Bardet. Van de vijf Tourkandidaten heeft hij de minste tijdrit. Afgelopen winter trok hij naar Londen om te werken aan zijn tijdritpositie. “Met Factor hebben we ook betere tijdritfietsen dan het geval was met Focus de voorbije jaren”, zegt Jurdie. Toch verloor Bardet in de Dauphiné bijna twee minuten tegen Porte over 24 kilometer. Ongeveer de afstand van de slottijdrit in Marseille. “Ach, laat de Fransen maar dromen van het geel. Wij mikken op het podium”, besluit Lavenu. “Niet slecht toch voor een ploeg met een budget van 14,5 miljoen euro?”