Je wordt er bijna optimistisch van

Sinds bijna tien jaar heeft de economische toestand er niet meer zo goed uitgezien als vandaag. Je zou er bijna optimistisch van worden als je dit leest: – er wordt dit jaar voor het eerst een overschot verwacht in de sociale zekerheid. Dit nadat jarenlang ‘het gat in de sociale zekerheid’ vaste prik is geweest in het politieke spraakgebruik. Een en ander blijkt volgens

De Tijd uit een rapport van het Beheerscomité van de sociale zekerheid. De overheid springt wel bij met wat meer inkomsten uit btw en roerende voorheffing, maar toch. – de economische groei in België kan volgend jaar voor het eerst sinds 2011 2% halen. Dat berekende het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). – de werkloosheidsgraad in België is niet ver meer verwijderd van die van net voor de crisis. Het vertrouwen van de bedrijven groeit en ze investeren meer. – de groei in de VS blijft stevig. – het herstel in Europa zet zich stevig door. Koen De Leus, hoofdeconoom van BNP Paribas Fortis, wijst in dit verband op de toenemende consumptie, een gunstige evolutie in de loongroei en Duitsland dat zijn rol van locomotief weer kan opnemen. Opmerkelijk in de analyse van De Leus is dat hij in Duitsland een positieve invloed ziet van de forse toename van het aantal migranten, onder wie de vluchtelingen. “Die zorgen voor een sterkere binnenlandse consumptie en dus meer import, wat goed is voor het handelsevenwicht met andere landen.” De Duitse overheid betaalt wel uitkeringen aan vluchtelingen en financiert zo voor een stuk zelf de groei. “Maar heel wat migranten hebben werk en Duitsland heeft een overschot op zijn begroting. Dat land kan wat hebben.” België is nog lang niet aan een overschot op de begroting toe. Wat we hier wel zien, net als bij de grote Duitse broer, is een toenemende krapte op de arbeidsmarkt, met steeds meer vacatures die moeilijk ingevuld raken. Tegelijk blijft de werkloosheid hardnekkig bij allochtonen in de steden (tot 50%!) en bij 55-plussers. In dit verband wijst Koen De Leus op nog een merkwaardig fenomeen: dat wij in verhouding met andere landen helemaal niet zoveel investeren in begeleiding van werklozen of levenslang leren. Van elke 100 euro die een land als Zweden besteedt aan werklozen, gaat 31 euro naar steun (de uitkering dus), 57 euro naar activering (begeleiding) en 12 euro naar diensten. In België gaat 70% naar steun en maar 22% naar activering (cijfer 2015). En in Zweden heeft 29% van de actieve bevolking in de laatste vier weken van 2016 aan ‘levenslang leren’ gedaan, tegenover 7% in België. Dat kan beter.