Kleipijpjes en esigaretten

Terwijl we allemaal al reikhalzend uitkijken naar een toekomst waarin het Operaplein in al zijn glorie temidden van de Leien ligt en alle mobiliteitsproblemen in de stad letterlijk van de baan zijn, wordt de Antwerpenaar momenteel toch even terug naar het verleden gekatapulteerd. Een grootschalig archeologisch onderzoek op de site aan de De Keyserlei legt nu monumentale delen van de Spaanse omwalling bloot. De vijf kilometer lange muur deed in de 16de eeuw dienst als verdedigingsgordel rond Antwerpen en verving de verouderde middeleeuwse stadsversterking. “Het was echt een majestueus bouwwerk en een van de meest moderne van zijn tijd”, klinkt het daarover bij het hoofd van de Antwerpse archeologiedienst Karen Minsaer. Binnenkort kunnen we delen van dat majestueuze bouwwerk terugvinden, geintegreerd in het gloednieuwe Operaplein, waar op zijn beurt ook een modern staaltje architectuur achter zit. Om in de Spaanse sferen te blijven werd ook het toekomstige Operaplein ontworpen door een Spaanse architect. Of op het toekomstige plein net zoals in het verleden ook historische veldslagen zullen plaatsvinden, is nog niet helemaal duidelijk, maar toch vraag ik me al af hoe onze verre nakomelingen ons Operaplein over een goede vijfhonderd jaar zullen terugvinden. Zullen zij ook de moeite doen om een team futuristische archeologen aan het werk te zetten om elk detail van onze samenleving en onze gewoontes uit te spitten? En als die robotversies van ons dat al zouden doen, wat zouden ze dan vinden? Op de archeologische site die nu openligt, werden al onder meer kleipijpjes, de sigaretten van toen, opgegraven. Ook vonden de archeologen oude knikkers en iets wat op houten speelballen lijkt. Ik zou er in ieder geval maar wat graag bij zijn om de reactie te zien van de Antwerpenaar in de pakweg 25ste eeuw die zo’n verschrikkelijke esigaret of erger een fidget spinner vanonder het puin haalt.