Iedereen heeft talent, nu het nog vinden

M aar liefst 24.315 mensen in de provincie Antwerpen zijn langer dan twee jaar zonder succes op zoek naar een job. Van die groep zoekt 40% - dus bijna 10.000 mensen - al meer dan vijf jaar naar een baan. Zouden die werklozen écht geloven dat ze ooit nog een job gaan vinden? Ik durf te wedden van niet. Duizenden Antwerpenaren hebben zich in de werkloosheid genesteld. Op die manier wordt ons socialezekerheidssysteem onder druk gezet. Het is dus hoog tijd om dat cijfer flink naar beneden te krijgen. De tijd is er meer dan rijp voor. De economie trekt aan en het aantal vacatures explodeert.

VDAB is er in de laatste twee jaar dan ook in geslaagd om het aantal langdurig werklozen lichtjes te laten dalen, maar het heeft nog een lange weg af te leggen. Dat is logisch, als je bedenkt dat er tussen die langdurig werklozen heel wat mensen zitten met een stevige arbeidshandicap. Dan gaat het niet alleen om een buitenlands klinkende naam of een ietwat gevorderde leeftijd, maar minstens evenzeer om mensen die nog nooit een mail hebben verstuurd en het internet nog niet van dichtbij hebben gezien. Probeer op die manier maar eens een job te vinden.

Gelukkig is er beterschap op komst. Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) voert vanaf 1 januari 2018 een nieuw systeem in om langdurig werklozen aan een job te helpen: de wijk-werkcheque. Dat is een systeem waarbij langdurig werklozen voor een extra premie bovenop hun uitkering allerlei klusjes kunnen doen, zoals een oogje in het zeil houden op de speelplaats. Dat systeem bestaat al in de vorm van een PWA-cheque, maar vandaag blijven veel mensen jarenlang in dat systeem hangen, zodat het enkel een middel wordt om de karige werkloosheidsuitkering aan te dikken. Muyters heeft nu bepaald dat werklozen maximaal één jaar in een wijk-werktraject mogen blijven hangen, en dat VDAB de bijklussers op basis van hun opgedane ervaring naar een job of een passende opleiding gidst.

Dat is een goede zaak. Vandaag worden de bijna tweeduizend mensen in de provincie Antwerpen die een PWAstatuut hebben, nog te veel als goedkope arbeiders beschouwd, terwijl ze door die eenvoudige klussen net meer zelfvertrouwen zouden moeten kweken om in het normale arbeidscircuit aan de slag te gaan. Werklozen die bijklussen als oppas voor katten of honden, kunnen worden opgeleid om in een dierenasiel of dierentuin te werken. Werklozen die toezicht houden op de speelplaats, kunnen bijvoorbeeld aan de slag als stadswacht.

Als VDAB erin slaagt om langdurig werklozen die vandaag bijklussen, te laten doorstromen naar een gewone job, is dat een eerste stimulans om ook de langdurig werklozen die vandaag nog niét bijklussen, in de toekomst aan een gewone job te helpen. Want iedereen heeft een talent dat op de arbeidsmarkt kan worden gebruikt. Bij sommige mensen moet er gewoon een beetje dieper gegraven worden vooraleer het naar boven komt.