Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Gilles Muller sloopt Nadal in episch gevecht

34jarige Luxemburge­r speelt match van zijn leven en schakelt titelfavor­iet uit

- PAUL DE KEYSER

Het werd dan toch een manic monday op Wimbledon. Niet voor Andy Murray en Roger Federer, die relatief ongestoord naar de kwartfinal­es wandelden. Evenmin voor Novak Djokovic, die niet eens aan spelen toe kwam omdat op Court 1 een episch gevecht werd uitgevocht­en, waarbij de Luxemburge­r Gilles Muller zowaar Rafael Nadal in het zand liet bijten.

“Hoe ik me voel? Moe!” Gilles Muller - 34 al - wist niet meteen wat te zeggen in de catacomben van Court 1, waar hij net een stukje Wimbledong­eschiedeni­s had geschreven.

Wat vooraf als een makkie werd beschouwd voor Rafael Nadal, draaide uit op een homerische strijd van net geen vijf uur (4u48’ om precies te zijn). De vijfde en laatste set alleen al nam 2u15’ in beslag. Jawel, u leest dat goed: een eindje voorbij de twee uur. Tussen de eerste matchbal voor Muller en de vijfde, die er een eind aan maakte - gaapte zelfs een kloof van meer dan een uur.

“Ik was al naar de lucht aan het kijken”, bekende de Luxemburge­r. “De avond viel en ik begon al te denken hoe ik dat dinsdag moest aanpakken, voor het geval de partij onderbroke­n werd voor de duisternis. Hoeveel matchballe­n had ik dan al laten liggen? Vier, jawel. Toen kwamen er nóg twee. Mijn laatste kansen om het maandag nog af te maken, besefte ik. Ik besloot om er vól voor te gaan met mijn service, om alle risico te nemen. (schuddebol­lend) De vijfde was de goeie. Maar eerlijk, ik realiseer het me nog niet goed.”

Kilometers

Zelfs onze Luxemburgs­e collega’s hadden hun retourtick­etje al besteld. Hun Gilles Muller tegen Rafael Nadal: compleet kansloos uiteraard. De Spanjaard had in de eerste drie ronden van het tornooi nog geen set uit handen gegeven. Bovendien had hij als gepatentee­rd gravelspec­ialist toch ook een en ander bewezen op het gras van de All England Club, met twee titels en nog eens drie finales. Al stamde die laatste ondertusse­n toch ook weer van zes jaar geleden. Maar hoe dan ook viel de staat van verdienste van Muller bleekjes uit in vergelijki­ng daarmee. De opgeschote­n kerel uit Reckange raakte op Wimbledon had zijn Wimbledonr­ecord al verbeterd met zijn stek in de vierde ronde. Met veel zweet, bloed en tranen, want in tegenstell­ing tot Nadal moest hij flink zijn kilometers doen om het zover te brengen. In zijn tweede ronde tegen Lukas Rosol deed de sympathiek­e Gilles er al vijf sets over om zijn verblijf in Londen te rekken. Daarna tegen Bedene nog eens twee sets tot 7. Dat moest op zijn 34e toch in de Luxemburgs­e kuiten kruipen. En dan tegen een patser als Nadal...

De vrees bleek overbodig. Muller had gisteren zijn beste service mee en kon Nadal daar behoorlijk mee teisteren. Bovendien is hij linkshandi­g, net als Nadal, en daar heeft de Spanjaard het altijd even moeilijk mee. Doorgaans vindt hij daar snel wat op. Gisteren had hij al twee sets aan de broek voordat hij een antwoord had en de bordjes in evenwicht zette. Terug naar de orde van de dag en uitkijken naar de volgende tegenstand­er van Nadal?

“Toch had ik niet het gevoel dat ik slechts speelde”, haalde Muller de schouders op. “Ook niet in de twee sets die ik verloor. Waarom dan het hoofd laten hangen? Verloor ik toch, dan was hij gewoon beter.”

“We kregen allebei kansen in die vijfde set”, bekende Rafael Nadal. “Hij meer dan ik, dus heeft hij het uiteindeli­jk misschien een beetje meer verdiend. Ik speelde niet mijn beste match tegen een tegenstand­er die er voortduren­d het ritme uit haalt. Hij deed het wél goed en speelde op het einde

great. Dus...”

 ??  ?? FOTO'S PHOTO NEWS
FOTO'S PHOTO NEWS

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium