Vijfdaagse voor avonturiers

Niet voor niets wordt Dour bij Vlaamse festivalgangers vaak gepromoot als de Waalse evenknie van Pukkelpop. Op de vijfdaagse in het gelijknamige dorpje in de Borinage spelen tussen woensdag en zondagavond op zeven podia een paar honderd acts, van Brutus en Bazart tot Cocaine Piss en Zwangere Guy. Uit het ruime aanbod lichten we vijf aanraders die een duik onder de taalgrens rechtvaardigen.

M.I.A.

Lang geleden heeft zelfs Beyoncé er nog opgetreden met haar toenmalige groep Destiny’s Child. Anno 2017 blijft Dour synoniem voor een vijfdaagse waar liefhebbers van hiphop, electro, reggae, rock en metal allemaal aan hun trekken komen. M.I.A. past helemaal op dit festival zonder oog- en oorkleppen. Alvorens A-Trak er de Last Arena op de openingsavond naar een kookpunt brengt, is de Britse zangeres met Sri Lankaanse roots er de eerste publiekstrekker. Wijt de strijdvaardige trekjes in haar muziek maar aan haar Tamilvader. Muzikaal lijmt M.I.A. invloeden uit diverse stijlen met eigenzinnige grime-beats. Na haar doorbraakhit Paper Planes uit 2008 scoorde ze vier jaar later aan de zijde van Madonna en Nicki Minaj ook met Give me all your Luvin’. De gloednieuwe songs P.O.W.A. en

Goals verraden dat M.I.A. haar beste kruit nog niet heeft verschoten.

KATE TEMPEST

“Grote headliners vind je genoeg op andere festivals. Daarin is voor ons geen rol te vervullen. Dour draait in de eerste plaats om ontdekkingen”, merkte de organisatie vorig jaar nog op. Om zo weinig mogelijk potentiële revelaties te missen, hollen muzikale avonturiers er zich bijgevolg de benen onder het lijf uit. Donderdag reppen ze zich in de vooravond best naar de Jupiler Boombox voor de show

van Kate Tempest. Die Britse rapper en dichteres stapelt in haar thuisland al enige jaren de superlatieven op. Zoals de titel van haar jongste, tweede album Let Them

Eat Chaos suggereert, neemt Tempest niet bepaald een blad voor de mond. Sociaal bewogen en kritisch fileert ze in songs als Europe is Lost,

Lonely Daze en Ketamine for Breakfast zowel de samenleving als haar eigen leven.

NAS

Anders dan op de meeste festivals wordt hiphop op Dour niet stiefmoederlijk behandeld. Terwijl de programmatoren de vinger aan de pols van het genre houden, ruimen ze ook plaats voor enkele veteranen met een lichtjes iconische status. De La Soul kleurt Dour op zaterdag. Een dag eerder rolt het festival de loper uit voor Nas. In 2014 was die rapper er al eens te gast, toen om het twintigjarig jubileum van zijn legendarisch debuut Illmatic

in de verf te zetten. Dat memorabel feestje wil Nas graag nog eens overdoen. Inmiddels kan hij kiezen uit een oeuvre dat elf platen omspant. Op zijn vorige betuigde de Amerikaanse superster zijn steun aan Barack Obama, op het in 2012 verschenen Life is Good verwerkte hij zijn scheiding van zangeres Kelis.

PHOENIX

Om de lancering van hun nieuwste plaat Ti Amo te promoten, gaf Phoenix eind april in Muziekcentrum Trix in Borgerhout nog twee bijzondere clubconcerten voor een beperkt publiek. Nu ze stilaan zijn warmgedraaid, zoeken deze Fransen opnieuw de grote podia op. In Dour is Phoenix, hoofdact op zaterdag, al voor de derde keer te gast. Begrijpelijk, want de populaire groep rond zanger Thomas Mars lokt wellicht niet alleen een pak zuiderburen, ook de Belgen lusten

pap van catchy rocksongs zoals de miljoenenhits If I Ever Feel Better,

1901 en Too Young.

JUSTICE

Wie na vijf dagen Dour nog jus in de benen heeft, kan op zondag een laatste keer loos gaan bij Justice. Die twee Parijzenaars tot hoofdact van de slotavond bombarderen, lijkt niet zonder risico. Met een ronkende mix van techno, R&B en rock hesen Gaspard Augé en Xavier de Rosnay zich tien jaar geleden qua populariteit naast Daft Punk. In tegenstelling tot dat andere Franse duo lijkt Justice sindsdien wat van zijn pluimen te hebben verloren. Of luidt hun show op Dour de ommezwaai in? Vijf jaar stilte en het comebackalbum Woman volstaan om de nieuwsgierigheid aan te wakkeren.

GUNTER JACOBS

www.dourfestival.be