“Mijn eerste boek is bijna uit”

Belgisch kampioen Oliver Naesen en Jan Bakelants rijden de Tour in Franse loondienst voor AG2R La Mondiale. Elke dag brengen we een snelle babbel met de twee grootste monden van het peloton.

Jan, voor we over de saaie rit beginnen. Hoe heb jij je massages graag?

“Dat ze door Sylvie worden gedaan. Sylvie Fragniere is een Belgische verzorgster van onze ploeg, en ik vind haar massages de beste. Het is na de rit voor mij de ideale ontspanning. Ik zou niet zonder kunnen.”

Oliver zei in deze column dat hij een medium harde massage verkiest. Jij?

“Bij mij mag ze stevig knijpen en duwen. Er zit aardig wat spiermassa in mijn bovenbenen. Ik ben ook vier jaar ouder. Mijn spieren zijn al wat taaier. Maar dat komt nog wel, Oli! Blijven trainen!” (lacht)

De rit dan. Hoe beleefde jij die 4u34’?

“Indrukwekkend saai. We reden dan ook nog vaak op zo’n slechte weg tussen de dennenbossen. Er moeten in die streek heel wat lucifers worden gefabriceerd. Het was wel nog even hectisch, omdat Romain in de bevoorrading ten val kwam. Niet handig daags voor de Pyreneeën. Maar al bij al zonder erg. Ik ben de rest van de rit vooral bij hem in de buurt gebleven. En tussendoor heb ik ook even een babbeltje met Van Avermaet gemaakt.”

Stel, jij mag het parcours uittekenen. Zijn er dan zo’n saaie ritten bij?

“Drie pure vlakke ritten moet kunnen. Maar geen acht. Ik zou in de finale van een vlakke rit nog een klim van drie kilometer steken. Dan kunnen de punchers iets proberen en krijgen de sprinters hun sprint tenminste niet op een schoteltje aangeboden. Neem nu de finale op dag twee in Luik. We reden door de vallei van de Vesder. Ze hadden net zo goed even de vallei kunnen verlaten en naar boven kunnen trekken. Hetzelfde in Nuits-SaintGeorges. Hellingen genoeg daar. Het had nog mooie beelden kunnen opleveren tussen die peperdure wijngaarden. Al mogen we ook niet te veel spektakel verwachten. Zaterdag en zondag was het telkens vijf uur lang oorlog. In dit tijdperk van nultolerantie kan je dat niet elke dag brengen.”

Je bent nu twee weken van huis. Hoe ver ben je gevorderd in de vijf boeken die je mee hebt in je valies?

“Mijn eerste boek is bijna uit. Trainspotting II. Toch wel een klepper van 496 bladzijden. Elke avond lees ik er dertig en dan val ik prima in slaap. Al lijkt het mij dit keer een beter slaapmiddel om gewoon naar het ritverslag te kijken.”