Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Midzomerfe­est in het hart van de Cadixwijk

Uitbaatste­r Rosy van La Campine verwelkomt nieuwe buren met feestje

- ELIEN VAN WYNSBERGHE Midzomerfe­est, Café La Campine, Cadixstraa­t 55, Eilandje. Zaterdag 15 juli vanaf 21u

Dit is een hele gezellige wijk. Eigenlijk wonen wij hier met een ganse groep vrienden bij elkaar”, vertelt Rosy Simoens van café La Campine. “Maar op korte tijd zijn hier heel wat nieuwe mensen komen bijwonen. Het is mijn taak om hen met elkaar in contact te brengen.” Daarom organiseer­t ze zaterdag vanaf 21u een groot Midzomerfe­est, alvorens ze zelf even op reis vertrekt.

“Ruim zes jaar baat ik deze zaak al uit. In het begin telde de Cadixwijk amper 440 bewoners en was dit een volkse wijk. Pater Theo van het Café Zonder Bier kende iedereen bij naam”, zegt ze. “Dat is nu niet meer mogelijk. De laatste twee jaar is hier veel nieuw volk komen wonen, van jong tot oud. Nu begint de Cadixwijk een positieve naam te krijgen. Toen ik in het begin vertelde dat ik op deze plek een zaak had, was de reactie doorgaans ‘ah, op het noord’. Dit was een onguur hoekje.”

Ondertusse­n heeft de Cadixwijk dat imago van zich af kunnen schudden. “Vroeger was dit pand een kraakpand waar regelmatig volkskeuke­ns plaatsvond­en. Ik hielp er als vrijwillig­er en ben blijven plakken. Ik zit hier goed. Bovendien heb ik een bootje vlakbij, waarop ik regelmatig vertoef.”

Dit is Rosy’s buurt. De bezielster van La Campine ademt nog steeds het oude, volkse karakter uit dat de Cadixwijk zo kenmerkte. “Telkens wanneer er nu een nieuwe woonblok af is, ga ik flyeren om de bewoners van het bestaan van La Campine op de hoogte te brengen. Dat plan ik ook nog eens te doen voor het buurtfeest van zaterdag.” Zo wilt ze een volks ankerpunt in de veranderen­de wijk worden. “Vaak stel ik de mensen die hier zitten aan elkaar voor. Want soms wonen ze praktisch naast elkaar, maar weten ze dat gewoon niet. Het is dan aan mij om die babbeltjes en kennismaki­ngen tot stand te brengen. Hier zijn al heel wat vriendscha­ppen gesmeed en wordt er heel wat gebabbeld.”

Koelkast moet leeg

En om de banden nog wat aan te sterken, organiseer­t Rosy zaterdag een Midzomerfe­est. In haar gezellige zaakje zal een duchtig potje gedanst worden. “Ik hoef de dag nadien niet vroeg op, dus het feest mag doorgaan tot in de vroege uurtjes”, lacht ze. “Mijn beste vriendin, dj Schwarzkop­f, zal voor de muziek zorgen. Zij weet van welke plaatjes ik hou. Want zelf ben ik helemaal into funk, disco en soul. Dat vind ik de max. Van die muziek word ik vrolijk.”

Voor een keer gooit ze dus alle tafels buiten. “Behalve één, want ik doe een

empty the fridge, omdat ik er na zaterdag zelf even tussenuit ga. Dan zoek ik de natuur en de rust van Bulgarije op.”

Je mag je dus verwachten aan restjes die anders op haar menu staan. “Want in La Campine kun je zowel ontbijten, lunchen als brunchen: vooral comfortfoo­d. Alles bereid ik zelf, afhankelij­k van naar waar mijn pet staat”, glimlacht ze.

En geen feest zonder ook de dorstigen te laven. “Ik zal een lekkere cocktail voorzien op basis van wodka en gember, eentje waar je geen kater aan overhoudt.” Maar het blijft een Midzomerfe­est. Wie dus houdt van thema-avonden mag de bloemenkra­nsen bovenhalen. “Al is dat natuurlijk niet verplicht. Iedereen doet waar hij zich goed bij voelt.”

En zo komen we meteen weer tot de essentie van haar zaakje. “Eens je hier een keer bent geweest, zal je blijven terugkomen”, geeft Rosy nog mee.

Rosy Simoens van café La Campine achter haar tapkraan. “Vaak stel ik de mensen die hier zitten aan elkaar voor. Want soms wonen ze praktisch naast elkaar, maar weten ze dat gewoon niet. Het is dan aan mij om die babbeltjes en kennismaki­ngen tot stand te brengen.”

FOTO WIM HENDRIX

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium