Gazet van Antwerpen Stad en Rand
HET WILDE WESTEN door een Tsjechische bril
Hoog bezoek bij Zomer van Antwerpen: op de terreinen van de Scouts & Gidsen SintBernadette in Deurne presenteren de zonen van Oscarwinnaar Miloš Forman vanavond
Deadtown. Die filmische combinatie van locatietheater, muziek, dans, circusacts en visuele verrassingen neemt het publiek mee naar een fictief woestijnstadje in het Wilde Westen.
De invloed van cinema op de theaterproducties van de Praagse tweelingbroers Matej en Petr Forman (52) is geen toeval. Hun vader is de beroemde cineast Miloš Forman, die de meervoudige Oscarwinnaars One Flew Over the Cuckoo’s
Nest (1975) en Amadeus (1984) regisseerde.
Scenograaf Matej en regisseur Petr, samen het Forman Brothers Theatre, zijn al sinds hun kindertijd verzot op westerns, een avontuurlijk filmgenre dat doet dromen van weidse landschappen, stoere revolverhelden en baldadige saloons waar oude pianomuziek weerklinkt terwijl whisky drinkende cowboys poker spelen, op de vuist gaan en zich laten verleiden door dansende ‘gezelschapsdames’.
“Als kind speelden Matej en ik vaak cowboy en indiaan”, vertelt Petr Forman in een exclusief gesprek met Gazet van
Antwerpen. “De Far West is een opwindende wereld die cineasten ook vandaag de dag nog steeds inspireert. Denk aan Quentin Tarantino’s uitstekende western
The Hateful Eight of aan de geslaagde remake van True Grit door de gebroeders Coen. Ook oude westernklassiekers, zoals The Searchers, The Magnificent Seven en Once Upon a Time in the West, zijn vandaag nog steeds populair.”
BELLE ÉPOQUE
Voor Deadtown inspireerden de gebroeders Forman zich niet alleen op westerns, maar ook op de tijd waarin cinema werd uitgevonden. “In 1895, tijdens de belle époque, vertoonden de Franse filmpioniers Auguste en Louis Lumière met hun cinématographe hun eerste stille kortfilms in Parijs”, weet Petr. “In Amerika groeide cinema, mede dankzij de eerste westerns, al gauw uit tot een razend populair medium.”
“Omdat stille films opgenomen werden met een traag lopende camera, lijken de acteurs versneld en schokkerig te bewegen wanneer je de filmframes afspeelt op normale projectiesnelheid. Dat effect proberen we in Deadtown te recreëren. Tijdens de voorstelling maken we ook gebruik van ‘rear projection’: een oude filmtechniek waarbij de acteurs te zien zijn tegen een vooraf gefilmde achtergrond.”
“Vandaag gebruikt men blue screens en computeranimatie, maar wij houden van de naïeve charme die stille films uitstraalden. Denk aan Le Voyage dans la Lune van George Méliès uit 1902. Of aan de komische kapriolen van Buster Keaton. We hebben ons ook laten inspireren door sepiakleurige of zwart-wit foto’s uit de oude doos, om de sfeer van toen weer tot leven te wekken.”
“Toch is Deadtown fictie, omdat we onze fantasie hebben gebruikt en met acteurs, dansers, muziek, circusartiesten en verrassingen een imaginaire wereld creëren waarin het publiek kan wegdromen. Niemand weet hoe het er vroeger in het Wilde Westen écht aan toe ging. En daarom konden we als theatermakers onze verbeelding de vrije loop laten en van Deadtown een uniek spektakel maken vol avontuur, romantiek, humor en spanning.”
JOERI NAANAI