Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn voorbereiding is helemaal om zeep”
Bij de start van het nieuwe veldritseizoen in september zal de naam van Niels Vandeputte ontbreken in de uitslagen. De tweedejaarsjunior uit Brecht zal door een zware voetblessure mogelijk pas in november opnieuw klaar zijn om wedstrijden te rijden.
“Ik maakte een bizar ongeluk mee”, doet de renner van de IKO Enertherm Beobank Veldritacademie zijn verhaal. “Bijna twee weken geleden begon in Vressesur-Semois een stage voor een aantal renners waarvoor ik door de Wielerbond geselecteerd was. De eerste stagedag was het heel warm en na afloop van de training kregen we de kans om ons even op te frissen door een duik te nemen op een voorziene en toegelaten locatie aan de Semois. Samen met mijn maats nam ik de betonnen aanloopstrook die naar de oever van de rivier leidt, maar op een bepaalde plaats stopt waar het water wat dieper wordt. Daar voelde ik plots een stekende pijn in mijn linkervoet. Was ik op een kapot stuk fles getrapt dat daar lag, of een stuk metaal of een scherpe leisteen? Ik bloedde fel aan die voet en mijn ploegmaat Ryan Cortjens bracht me naar de hulppost, waar de eerste zorgen toegediend werden. Er waren onder meer tien hechtingen nodig om de wonde te dichten.”
“Nog dezelfde avond ben ik naar huis afgereisd en zijn we onmiddellijk doorgereden naar het ziekenhuis in Westmalle. Daar werd na onderzoek duidelijk dat er vier pezen in de voet doorgesneden waren, waardoor een spoedoperatie zich opdrong. Na de operatie leek alles in orde en mocht ik naar huis. Tot ik ‘s middags in de zetel lag en die geopereerde voet plots weer veel pijn begon te doen. Ik kreeg hoge koorts, waardoor ik meteen terug naar het ziekenhuis ben vertrokken. Ik had een open gips, maar door de zwelling van die voet was er een grote druk ontstaan, die voor die koorts en pijn gezorgd had. Ik heb dan vier dagen in het ziekenhuis moeten blijven en via een antibioticakuur is de ontsteking verdwenen. Bloedproeven wezen daarna uit dat alles opnieuw in orde was.”
“Het ergste is nu voorbij. Mijn wonde wordt dagelijks door een verpleegster die aan huis komt verzorgd en dat zal zo nog wel een tijdje nodig zijn. Ik mag voorlopig ook niet steunen op die linkervoet, omdat de pezen die opnieuw aan elkaar werden gehecht tijd nodig hebben om weer voldoende sterk te worden.”
“Ik kom terug. Dat staat vast”
“Ik zal nog een kleine maand met een loopgips verder moeten en pas dan kan de revalidatie bij de kinesist beginnen. Dan zijn we wellicht aan het einde van de zomervakantie. In september hoop ik stilaan weer op de fiets te kunnen kruipen. Mijn basisconditie zal dan helemaal weg zijn, uiteraard, want mijn voorbereiding is helemaal om zeep. Het wordt nog een harde noot om kraken vooraleer ik opnieuw zal klaar zijn om een veldrit te rijden. Toch probeer ik positief te blijven. Ik kom terug. Dat staat vast. Ze zullen nog rekening moeten houden met mij.”