Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Toen de hippies nog hip waren...
Zaki doet halve eeuw oude Summer of Love elke zaterdag herleven
In Boom mogen 200.000 ‘people of tomorrow’ dan wel verbroederen en verzusteren, de échte Summer of Love ligt deze zomer al een halve eeuw achter ons. Vanaf vandaag presenteert Zaki (72) op Radio 1 muziek en verhalen uit die bewogen maar hoopgevende periode.
1967 is het jaar waarin de hippiebeweging doorbrak vanuit de wijk HaightAshbury in San Francisco. Waar was jij tijdens die gedenkwaardige zomer?
Ik was het jaar daarvoor bij BRT2 begonnen. Ik heb levendige herinneringen aan die periode. Die zomer was een culminatiepunt, maar de veranderingen die zich toen voltrokken onder invloed van de flower power-beweging waren al eerder aan het broeden en hebben zich daarna ook nog een tijd gemanifesteerd. Achteraf werd er smalend over gedaan – jonge gasten die rare dingen deden – maar de hippies zijn niet alleen belangrijk geweest voor de muziek maar voor de hele maatschappij: feminisme, baas in eigen buik, massale protesten tegen de oorlog in Viëtnam, vrije meningsuiting, jeugdcultuur. De Amerikanen doen graag alsof zij dat allemaal hebben uitgevonden, maar in Europa gebeurde er ook heel veel. In Parijs had je een jaar later mei ‘68.
Het gebeurde dus niet alleen in San Francisco.
Bijlange niet. The Beatles, vier jongens uit Liverpool, domineerden de hele zomer met Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Dat album stond twee maanden aan de top in de hele wereld. Een piratenschip draaide die plaat 24 uur op 24, zo belangrijk was dat. Muzikaal gebeurde er in Engeland meer dan in de VS, want er waren niet alleen The Beatles maar ook The Rolling Stones, The Kinks, Small Faces... En in Frankrijk had je Gainsbourg, die platen maakte met Brigitte Bardot en Jane Birkin, Jacques Dutronc en Michel Polnareff. En bij ons The Pebbles, The New Inspiration, Ferre Grignard, de nog piepjonge Wannes Van de Velde...
Monterey, in juni 1967, geldt als het eerste grote rockfestival in openlucht, met namen als Jimi Hendrix, The Who, Janis Joplin en Otis Redding. De organisator was John Phillips van The Mamas and the Papas, ook de auteur trouwens van San Francisco van Scott McKenzie. Hij heeft Monterey verkocht als een evenement voor een goed doel om al die grote namen bijeen te krijgen. Bij ons had je al sinds 1965 Jazz Bilzen, dat inderdaad begonnen is als een jazzfestival, waar dan later popmuziek is bijgekomen. Het was een festival waar iedereen jaloers op was, een model voor allerlei festivals die later kwamen. Ik heb er in 1967 onder meer Procol Harum zien optreden. Na afloop begonnen die artiesten spontaan te jammen, een feest van collegialiteit. Ik was daar toen voor de televisie; doodjammer dat we er geen opnamen van mochten maken. Kun je je dat anno 2017 voorstellen, zo’n jamsessie? Dan staan er meteen drie juristen op het podium te zwaaien met de vraag: wie heeft hiervan de rechten?” (lacht)
De Summer of Love was ook het begin van de jeugdcultuur. Het was alleszins het begin van de jeugdclubs, want jongeren onder de achttien jaar mochten geen dancings binnen. De eerste jeugd- clubs zijn opengegaan in 1967, in Hekelgem (nu een deelgemeente van Affligem) en in Gent. Een jaar eerder hadden de eerste dj’s hun intrede gedaan. Daarvoor kwam de muziek uit jukeboxen, die een beperkt aanbod van singles hadden. Maar dj’s legden soms hele elpees op. Dat heeft de muziekbeleving veranderd.
Volg je als vader van de Soulwaxbroers het hedendaagse muziekgebeuren nog? Jawel. Maar festivals volg ik nu op tv. Ik heb me ongelooflijk geamuseerd met het optreden van Barry Gibb van The Bee Gees op Glastonbury. Hij zong een paar van hun grote hits en tijdens Saturday Night Fever stonden al die mannen van de security voor het podium mee te dansen. Muzikaal was ik vooral onder de indruk van Royal Blood, een duo uit Brighton dat ook op Rock Werchter stond. Ik voelde de geest van Jimi Hendrix...
ZAKI
Radiopresentator
‘‘Kun je je dat anno 2017 voorstellen, een jamsessie met wereldartiesten op een festival? Dan staan er meteen drie juristen op het podium te zwaaien met de vraag: wie heeft hiervan de rechten?’’