Paarswit verkoopt zich rijk

U beseft het misschien niet, maar de transfer van Bram Nuytinck (27) naar Udinese voor 3 miljoen was een historische overgang voor Anderlecht. Paarswit realiseert zo niet alleen zijn lucratiefste transferperiode ooit, met het vertrek van Nuytinck rondde het ook de kaap van 100 miljoen aan transferinkomsten in drie jaar tijd. Ongezien.

Het geld rolt in ons voetbal. Voetbalclubs doen vaak geheimzinnig over transferprijzen, maar onderzoek bij Anderlecht bezorgt ons snel een vrij accuraat beeld van hun transferinkomsten van de laatste drie jaar. Paars-wit hoeft ook niets te verhullen, want het is dé grootverdiener in de Jupiler Pro League.

De club is bezig aan zijn meest winstgevende transferperiode ooit. En dat terwijl het nog maar één basisspeler liet gaan: Youri Tielemans. Die ging voor een recordsom van 25 miljoen naar Monaco, terwijl in zijn zog voorlopig alleen jongens van de tweede garnituur vertrokken. Het gaat dan om bankzitters zoals Nuytinck en Acheampong, jeugdspelers zoals Mangala en overbodige jongens zoals De Maio, N’Sakala en Heylen. Dat het Chinese Tianjin zowaar 3 miljoen betaalde om Acheampong een half jaar te lenen, is ronduit straf. En zijn aankoopoptie bedraagt nog eens dik drie miljoen.

Manager Herman Van Holsbeeck is een meester in kopen en vooral in verkopen. Zo rijfde Anderlecht deze zomer al 37,1 miljoen euro binnen. Dat is nu al een record en de transfermarkt is nog een maand open. Stel dat Kara, Dendoncker, Svilar en/of Teodorczyk nog vertrekken, dan wordt het transferrecord helemaal verpulverd. Dat staat nu geregistreerd in het seizoen 2015-2016, toen Anderlecht 34,9 miljoen cashte, onder meer door de verkoop van Mitrovic en Mbemba aan Newcastle.

“We merken dat voetballers uit België steeds meer naar waarde worden geschat”, legt Van Holsbeeck uit. “We zijn de achterstand op Nederland, waar al jaren grote miljoenentransfers gebeuren, aan het inhalen omdat onze competitie in aanzien stijgt. Een topschutter als Teo laten wij ook niet zomaar meer gaan. Daarvoor moeten we een enorm bod krijgen.”

De strategie werkt, want de teller van Anderlecht rondde met de transfer van Nuytinck – die nochtans maar een jaar contract meer had – de kaap van de 100 miljoen euro in drie seizoenen. 100,2 miljoen om precies te zijn, volgens onze berekeningen.

Logischerwijs verkoopt paars-wit

vooral jongens in het buitenland. Vooral Italië en Engeland zijn goede afzetmarkten, want daar dragen jongens uit België – zeker ex-Anderlechtspelers – een bepaald kwaliteitslabel. Jeugdproducten als Kompany, Lukaku en Kouyaté effenden het Engelse pad, waardoor Premier Leagueclubs daarna ook veel geld op tafel legden voor Mitrovic, Defour en zelfs Okaka. Al werd bij die laatste vooral met bonussen gewerkt). Het idee ‘hij komt van Anderlecht, dus ’t zal

wel een goeie zijn’ wordt uitgespeeld. Daarnaast is het een feit dat Belgische clubs als Anderlecht, Genk en Club Brugge de jongste jaren goed presteerden in de Europa League en Gent zich zelfs liet zien in de Champions League. Ook dat verhoogt de marktwaarde van onze spelers.

De paars-witte schatkist is dus goed gevuld, maar Anderlecht blijft er natuurlijk niet op zitten. Met het aantrekken van Kums (7 à 8 miljoen), Stanciu (9,8 miljoen) en Teodorczyk (4,5 miljoen) werd er ook stevig geïnvesteerd in duurdere versterkingen die hoge lonen hebben. En van sommige floptransfers, zoals Galhardo (1 miljoen), werd ook amper geld gerecupereerd