Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Aanpak Tytgat schiet in het verkeerde keelgat
Bekendste professor ligt op ramkoers met eigen KU Leuven
Jan Tytgat (57) is als gewoon hoogleraar toxicologie aan de KU Leuven diegene die ons uitlegt hoe gevaarlijk fipronil in onze eieren precies is. Internationaal geroemd, maar volgens zijn rechtstreekse bazen mediageil. “Ik word almaar meer tegengewerkt binnen de KU Leuven”, zegt hij. Zijn droom is dan ook niet langer geheim: ooit zelf rector worden en komaf maken met het gekonkel.
Dit weekend sprong Jan Tytgat in zijn wagen en stelde zijn gps meer dan duizend kilometer zuidelijker in. Tijd voor vakantie, even weg van met fipronil besmette eieren. De voorbije week was er geen dag zonder eierschandaal en dus ook geen artikel of nieuwsitem zonder de Leuvense professor toxicologie en farmacologie. Hij holde van tv-studio naar interview, om uitleg te geven over het schandaal.
“Maatschappelijke duiding geven, ik doe dat graag”, zegt hij. “Meer nog, het is noodzakelijk. Uitleggen aan de mensen waarom het Voedselagentschap en de ministers tekortschieten.”
Misnoegd
Tot ver buiten de landsgrenzen wordt hij geroemd om zijn wetenschappelijke publicaties, in eigen land oogst hij lof voor zijn maatschappelijke verduidelijkingen. Althans, zo lijkt het.
Toch vertrok Tytgat dit weekend misnoegd op vakantie. Omdat de tegenwerking binnen zijn faculteit almaar meer stuitend wordt, zegt hij. Hij doelt op zijn departementshoofd en decaan die hem zijn “publiek succes” misgunnen. Er wordt hem een zekere mediageilheid verweten, een kritiek die ook voormalig rector Rik Torfs meermaals voor de voeten geworpen kreeg.
“Op een vergadering is letterlijk gezegd dat ik meer uit de media moet blijven”, vertelt hij. “Onbegrijpelijk vind ik die kritiek. Wat is het alternatief? In onze ivoren torens blijven zitten? Wij worden betaald met belastinggeld, dan lijkt het mij evident dat we onze kennis aangrijpen om maatschappelijke duiding te geven. Doe ik mee aan
De Slimste Mens of geef ik commentaar over elk wereldprobleem dat opduikt? Neen. Ik geef uitleg over mijn beleidsdomeinen, meer niet. Het is heel gek”, zegt hij. “Ik krijg mails van gewezen rectoren om mij te bedanken omdat ik de universiteit zo op de kaart zet. En binnen mijn eigen departement is er enkel afgunst.”
Interne
tegenwerking
Tytgat is echter boos omdat hij voelt dat hij bewust tegengewerkt wordt. “Men probeert mij het leven zuur te maken. Ik probeer
mijn opvolgers klaar te stomen, maar krijg geen budget. Ik ben een eenmansbedrijf en herinvesteer zelf het geld dat ik factureer voor mijn expertises in het loon van mijn medewerkers. Zij hebben noodgedwongen een precair statuut of worden bewust weggeplukt door mijn bazen om les te geven.”
Hij klinkt lichtjes fatalistisch. “Als ik morgen stop, dan is het gedaan met mijn dienst, en dat is zonde. Het is puur overleven. En wie denkt dat op tv komen helpt voor het binnenhalen van meer fondsen om wetenschappelijk onderzoek te verrichten, heeft het mis. Het is net het omgekeerde.”
Het heeft veel weg van pestgedrag, al wil Tytgat dat woord zelf niet in de mond nemen. “Het zal mij kwalijk genomen worden dat ik zogezegd de vuile was buitenhang, maar ik heb intern al vaker mijn frustratie geuit.”
Binnen het departement viel dit weekend te horen dat Tytgat “al twintig jaar gretig botst met beleidsmakers”. Departementshoofd Arthur Van Aerschot: “We nemen akte van zijn goedkope kritiek, maar gaan de polemiek niet in de kranten voeren.”
De professor hoopt met zijn uithaal de nieuwbakken rector Luc Sels te bereiken. “Ik wens hem alle succes de komende jaren, laat dat duidelijk zijn. Maar als ik vaststel dat de zaken de komende vier jaar niet veranderen, dan probeer ik zelf rector te worden. Dat is niet langer een geheim. Er zijn al langer heel wat collega’s die zeggen dat ik dringend moet participeren aan die verkiezingen. Wie kritiek uit op het beleid, moet misschien zelf het beleid in.”
JAN TYTGAT
Hoogleraar toxicologie KU Leuven ‘‘Als de zaken niet veranderen, probeer ik zelf rector te worden.”