Gazet van Antwerpen Stad en Rand
(Nog) geen grote liefde tussen Weiler en Kums
Happy Birthday, Roger Vanden Stock. Het cadeau voor zijn 75e verjaardag? Een inspiratieloos Anderlecht dat met 02 verloor op Charleroi, een zwakke competitiestart met 4 op 9, één goal in drie wedstrijden en een aftastende relatie tussen topaankoop Sven K
Bij AA Gent was Sven Kums de zon rond wie alle planeten draaiden. Hein Vanhaezebrouck at nog liever een potje slechte preparé dan zijn draaischijf te vervangen, maar dat geldt niet voor René Weiler. Bij een 1-0achterstand wisselde de Zwitser Kums voor Stanciu. Vreemd genoeg mocht Trebel, die nochtans nadrukkelijk flirtte met een tweede gele kaart, nog even blijven staan. Hoofdschuddend ging Kums zitten.
“Natuurlijk wil ik alles spelen en uiteraard wilde ik de ploeg nog helpen”, aldus de middenvelder. “Het was jammer dat ik eraf moest, maar het is de trainer die kiest.”
Weiler gaf wel een steekje aan Kums die de bal veel monopoliseerde zonder dat het iets opleverde. “We hadden wel veel de bal, maar we creëerden te weinig kansen. Ik haalde Sven eraf omdat ik offensiever wilde voetballen.”
René Weiler sprong nochtans een gat in de lucht toen Van Holsbeeck hem Kums beloofde als vervanger van Youri Tielemans, maar de Dilbekenaar is een metronoom. Een voetballer die de bal opeist en het spel temporiseert. Weiler houdt meer van spelers die directer spelen, de bal aannemen en het leer direct richting doel lanceren. Meer zoals Trebel dus, maar zo zit Kums niet in elkaar.
En het wordt nog moeilijker als Weiler zijn typische ‘buitenshuisopstelling’ gaat gebruiken met de driehoek Dendoncker - Trebel - Kums om op verplaatsing meer zekerheid in te bouwen. Dan moet Sven Kums bijna als nummer 10 gaan voetballen en loopt Trebel quasi in zijn weg. “Eigenlijk zijn dat drie spelers die allemaal op dezelfde positie voetballen, hé”, analyseerde Kums nog. “Ik moet dan hoger gaan voetballen terwijl ik dat niet gewend ben en dan is dat zoeken. Maar ik speel waar de coach me nodig heeft.”
Het gevolg is wel dat paars-wit dan naar evenwicht en offensieve creativiteit zoekt op het middenveld en de zwalpende Teodorczyk die problemen niet meer kan verhullen. Vorig jaar had je vanuit de tweede lijn nog
eens geweldig afstandsschot of een geniale assist van Tielemans, maar dat is nu ook weggevallen. “We moeten meer durven”, vervolgde Weiler. “Eens op doel trappen, een man uitschakelen en zorgvuldiger zijn met onze laatste pass.”
Waarom geen Onyekuru?
Al kan de coach ook de hand in eigen boezem steken natuurlijk. Vorige week tegen Oostende was Henry Onyekuru de meest flitsende Brusselaar. Gisteren begon de Nigeriaan weer op de bank, omdat Weiler alweer voor zijn tactische organisatie koos en alle inspiratie uit zijn elftal haalde. “Onyekuru is intelligent genoeg om dat te begrijpen”, klonk de verantwoording. “Vorige week was Henry erg goed, maar dit was een andere wedstrijd tegen een fysiek sterke tegenstander.” Het is bizar om het te zeggen maar voor Sven Kums (en voor Onyekuru) zou een vertrek van Leander Dendoncker niet eens een ramp zijn. Zijn beste match speelde Kums in de Supercup toen Dendoncker ziek was. Dan is hij de metronoom voor de defensie - zoals bij Gent - kan Trebel voor hem voetballen met Hanni als nummer 10 en Onyekuru op links. Anderlechts’ deadline voor Dendoncker zijn transfer verloopt weliswaar dinsdag, maar voorlopig is er nog geen bod. Toch lijkt hij nog te hopen op een Engels bod. Indien die transfer er niet komt, zal de liefde tussen Weiler en Kums moeten groeien door keuzes te maken. Zomaar spelers droppen op offensieve posities zoals Weiler gisteren deed om de 1-0 nog om te keren, zal niet helpen. Op een gegeven moment wist Hanni zelfs niet meer waar hij moest lopen. “Er zit nochtans genoeg creativiteit in ons team”, besloot Kums. “Die laatste pass geven of die laatste actie maken, mag in principe geen probleem zijn.”