Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Op termijn Antwerp vaker in Playoff 1”
De ene was de laatste topschutter van Antwerp in eerste klasse (Severeyns), de andere maakte het laatste Europese doelpunt voor KV Mechelen (Czerniatynski) en samen stonden ze in de laatste Europese finale die een Belgische club betwistte. Aan de vooravon
Hun periode bij Antwerp
Alex Czerniatynski speelde verdeeld over twee periodes vijf seizoenen voor Antwerp, Cisse Severeyns was - jeugdjaren inbegrepen - elf jaar op de Bosuil. En één seizoen stonden de twee samen in de spits. Tijdens het seizoen 1992-1993, het jaar van Wembley. Czerniatynski: “Die Europacupfinale tegen Parma (3-1 verlies, red.) is het absolute hoogtepunt uit onze carrière.”
Severeyns: “Niet alleen die finale op zich, maar de hele campagne. In elke ronde hadden we eruit kunnen liggen. In de eerste ronde tegen Glenavon (uit Noord-Ierland, red.) kwam het al tot strafschoppen. Ratko Svilar pakte toen op zijn 42e drie of vier penalty’s. Ook tegen Admira Wacker kwamen we na 2-4winst in de heenmatch thuis nog in de problemen. In de verlengingen scoorde Czernia een beetje per ongeluk en redden we het nog. Tegen Steaua Boekarest hadden we er uit kunnen liggen en in de halve finale tegen Moskou verliezen we ginder met 1-0 en komen we 0-1 achter in de terugmatch…”
Czerniatynski: “In die tijd was het voor Anderlecht of Club Brugge normaal om een Europese finale te spelen, maar niet voor Antwerp. Mijn droom als kind was altijd om op Wembley of Maracaña te spelen. Al was ik een beetje teleurgesteld over de gazon, maar toen ik dat veld betrad… Magie. Alles zag rood en wit.” Severeyns: “Elke keer als mensen me herkennen, beginnen ze over mijn goal in die finale. Dus ik kan niet anders dan dat te herinneren als het hoogtepunt uit mijn carrière. Maar ik verloor wel... Zoals alle finales in mijn carrière.”
Czerniatynski: (Lacht) “Severeyns, de Poulidor van het Belgische voetbal.” Severeyns: “Daarom is mijn persoonlijk hoogtepunt de topschutterstitel met Antwerp in 1988. 24 goals op mijn twintigste. Nu zou je daarmee een transfer naar de Premier League versieren.” Hun strafste confrontatie Severeyns en Czerniatynski hebben niet alleen een finale aan elkaars zijde gespeeld, maar stonden in 1992 ook tegenover elkaar in de finale van de Beker van België. De Cisse bij KV Mechelen, Czernia bij Antwerp. En die laatste won na een zinderende strafschoppenreeks. Czerniatynski: “Het was onverwacht dat wij die wedstrijd wonnen, want KV was toen een topclub. Ik hoorde achteraf van Michel Preud’homme (toen keeper bij KV Mechelen, red.) dat in Mechelen de feestelijkheden al grondig waren voorbereid omdat ze dachten dat ze die finale zouden winnen. Bij ons was er helemaal niks voorzien. Ik scoorde dan nog de 2-2 in de laatste drie minuten. En dan die penaltyreeks… 21 strafschoppen zijn er toen getrapt, denk ik (het waren er 22 en het werd 9-8, red.). En uiteindelijk miste Clijsters de beslissende in zijn laatste wedstrijd voor KV Mechelen. Ik moest de zevende trappen, maar had mijn schoenen en sokken al uitgedaan. Moest ik die weer aandoen. Die afstand van de
middenlijn naar de penaltystip, dat was om dood te gaan. Zo veel stress. Want Michel Preud’homme kende mij als geen ander. Ik had op training al veel strafschoppen naar hem getrapt. Mijn vrouw is toen zelfs weggelopen van de tribune omdat ze het niet durfde aan te kijken. Maar gelukkig scoorde ik. Die busreis naar Antwerpen was één groot feest. Na een paar kilometers waren alle bakken bier al leeg. We zijn gestopt bij de eerste de beste frituur om daar al het bier op te kopen.” (lacht) Severeyns: (Grappend) “Ik heb toen bewust verloren, zodat ik het seizoen erop na mijn transfer naar Antwerp Europees zou spelen.” Hun samenspel Na de bekerfinale van 1992 trekt Severeyns naar Antwerp. Daar komt hij in een ploeg met Czerniatynski, maar de buitenwereld gelooft niet dat de twee samen in één ploeg kunnen staan. Czerniatynski: “Ik denk niet dat de verdedigers graag tegen ons speelden. Wij waren allebei onvoorspelbaar. Als we allebei in een goede dag zaten, dan ging de ene kans na de andere binnen. Er waren een paar mensen die vooraf vertelden dat Cisse en Alex niet samen zouden kunnen spelen. Maar Walter Meeuws is er toch in geslaagd om die combinatie te laten werken.” Severeyns: “Ik heb dat jaar negentien goals gemaakt en jij zeventien.” Czerniatynski: “36 goals met twee spitsen. Tegenwoordig zouden we een pak meer verdienen dan toen (lacht). Er was ook geen sprake jaloezie tussen ons. We trokken altijd samen op, met de vrouwen erbij. En op de club kaartten we samen.” Severeyns: “Er werd in het begin wat ‘spel’ gemaakt in de kranten. Ik pikte pas laat aan in de voorbereiding en zat de eerste wedstrijden op de bank. Toen Alex geblesseerd was, kreeg ik mijn kans in de basis en scoorde ik twee keer. In de kranten werd nadien een hele week gespeculeerd: ‘Wie gaat er spelen: Cisse of Alex?’ Maar Walter Meeuws stelde ons allebei op. Hij in de spits, ik vanop rechts. Wat ons als duo zo sterk maakte, was inderdaad onze onvoorspelbaarheid. Soms waren we zo onvoorspelbaar dat zelfs onze ploegmaats niet wisten of we zouden afhaken of diep zouden lopen (lacht). De klik was er ook buiten het veld. Antwerp was nooit op Wembley geraakt als wij toen niet zo’n goede groep hadden. Want kwalitatief waren er wel wat betere ploegen.” Hun Mechelse periode Czerniatynski: “Na Wembley ging ik naar KV Mechelen omdat het een spits nodig had ter vervanging van René Eijkelkamp. Michel Preud’homme had mij toen getipt. Dat was het jaar voor de wereldbeker in de Verenigde Staten. Ik heb daar een moeilijk seizoen gehad, maar ik mocht toch nog mee naar het WK. Toen ik terugkwam, werd ik plots naar de C-kern gestuurd omdat ik te duur was. Schandalig eigenlijk. Maar de ploeg draaide niet, dus zijn de spelers gaan vragen of ik toch mocht terugkomen. Uiteindelijk heb ik dat jaar nog vijftien goals gemaakt. Maar door die problemen kan ik niet echt een hoogtepunt opnoemen uit mijn periode bij KV Mechelen. Al moet ik wel zeggen dat de fans altijd achter mij zijn blijven staan. Ook toen ik er jaren later trainer was.” Severeyns: “In mijn periode bij KV hadden we een ongelooflijke ploeg. Als je die namen overloopt: Preud’homme, Rutjes, Den Boer, Ohana, Versavel, Clijsters, Albert, Emmers, Bosman, Wilmots… Maar eigenlijk is het voor mij persoonlijk ook moeilijk om een hoogtepunt te vinden. Door blessures is het daar in mijn eerste twee seizoenen nooit top geweest. Het laatste jaar was beter.” Czerniatynski: “Ik kan geen voorkeur uitspreken tussen mijn ex-clubs, maar algemeen gesproken beleefde ik toch meer plezier bij Antwerp dan bij KV Mechelen. Daar zat ik even in de B-kern, als trainer waren er ook een paar die mijn kop niet konden zien… Zoiets heb ik bij Antwerp niet meegemaakt.”
Severeyns: “Ik heb altijd een voorkeur voor Antwerp. Ik heb er elf jaar gespeeld. De band met Antwerp is groter dan die met KV.” Hun favoriete speler
Van Czerniatynski weten we dat hij dagelijks Gazet van Antwerpen leest om zijn twee ex-clubs te volgen. Net als Severeyns komt hij ook nog regelmatig naar de Bosuil. Maar wie van het huidige Antwerp en KV zien ze graag spelen? Severeyns: “Ik ben een fan van Hairemans. Tegen Anderlecht speelde hij fan- tastisch. Hij heeft een goede voet, eist het spel op… Maar als Vargas erbij zou komen, is het de vraag of hij nog zal spelen. Wat ik vooral mooi vind aan Hairemans, is dat hij uit de eigen jeugd komt.”
Czerniatynski: “Hij is iemand die altijd zijn match speelt. Weet je, bij Antwerp zijn er negen of tien jongens die ik pas voor het eerst zie spelen. Ik wil toch nog wat afwachten om daar iets over te zeggen. Dequevy zie ik wel graag spelen.” Severeyns: “Bij KV Mechelen hou ik van het onvoorspelbare in het spel van Croizet. Het is een speler met hoogtes en laagtes, maar als die zijn dagje heeft…” Czerniatynski: “Als ik iemand moet noemen bij KV, is het Seth De Witte. Ik ken hem nog van in zijn periode bij Wilrijk, in vierde klasse. Ik had nooit verwacht dat hij zo’n carrière zou maken. Hij heeft présence als verdediger.” Hun voorspelling Straks volgen ze met extra aandacht de confrontatie tussen beide ploegen. Czerniatynski: “KV Mechelen is bijna verplicht om te winnen als het wil meedoen voor Play-off 1, maar dat zal niet simpel zijn.” Severeyns: “Zeker niet. Het veld in Mechelen is ook kleiner dan op de Bosuil. Het is daar makkelijker om georganiseerd te spelen. Dat is in het voordeel van Antwerp.” Czerniatynski: “Dit jaar moet Antwerp gewoon proberen bij de eerste tien te zijn. Het moet een ploeg bouwen. Niet voor één of twee seizoenen, maar voor de lange termijn. Een ploeg waarbij je elk jaar maar één of twee nieuwe spelers nodig hebt. Stap voor stap.” Severeyns: “We zullen sowieso een sfeervolle wedstrijd krijgen met die twee supportersgroepen. Die trouwe aanhang is het belangrijkste vergelijkingspunt.”
Czerniatynski: “Ik heb in tweede klasse maandenlang slechte wedstrijden gezien van Antwerp, maar de mensen bleven komen. Er zijn clubs in eerste klasse die maar 3.000 man trekken. Dan is het toch leuker bij Antwerp en KV Mechelen. Die hadden allebei in de lagere reeksen zelfs veel volk.” Severeyns: “Op termijn denk ik wel dat Antwerp vaker Play-off 1 kan halen dan KV Mechelen. Er zit daar een rijke man achter. Dat in combinatie met een voetbalkenner als Luciano D’Onofrio, kan vuurwerk opleveren.” Czerniatynski: “KV Mechelen is ook iets voorzichtiger van aard. Wellicht omdat het al een faillissement heeft meegemaakt. In Mechelen willen ze graag Play-off 1 spelen, maar ze zijn er voorzichtig in hun uitspraken, terwijl Antwerp er nu al luidop van droomt.” GERT GYSEN