“Ik leer de kleuters proper pipi doen”

Zevenenveertig urinoirs, zo’n honderd toiletten… Die wachten op Marie Chantal bij het begin van elk schooljaar. “Vandaag ben ik wat aan het helpen bij de ramen van de kleuterschool, maar mijn belangrijkste job is de verantwoordelijkheid voor de sanitaire blokken. Het is belangrijk dat die proper zijn. En proper ruiken…” “Waar ik het meeste werk mee heb? Bij de kleuters en bij het middelbaar, in de meisjestoiletten: hoe die er soms bijliggen... En wat ik er soms vind: een sigarettenpeuk, uitgedrukt op een WC-rol. Of een gsm die iemand vergeten is. Die breng ik dan naar de verloren voorwerpen.” Dat kleuters het soms een beetje bont maken in de toiletten, vind ze normaal. “Ik heb ook kinderen, en ook een kleinkind ondertussen. Een kleuter moet nog leren hoe hij proper pipi doet. Daar help ik ze soms ook bij. ‘En nu doortrekken, en dan handjes wassen’ zeg ik dan. Ze noemen mij ook juf, ook al ben ik de kuisvrouw. Als een kleuter met de kraan open water begint te spetteren, dan hou ik hem tegen: hij krijgt dan een dweil in zijn handjes, en dan leer ik hem hoe hij dat water moet opkuisen.” Tijdens de zomer heeft ze tijd om alles tot in de puntjes schoon te maken. “Dat het dan wat langer proper blijft liggen, da’s plezant. Maar niet voor te lang: het is hier nu gewoon te stil op school. Een school zonder kinderen, dat heeft iets triests. Ik zal blij zijn als ze volgende week weer de speelplaats oplopen. Vroeger maakte ik schoon op burelen. Daar kreeg je na een tijd, als ze je wat kenden, ook wel appreciatie voor terug. Hier op school is dat directer, zowel van de kleuters als de juffen. Wie wil er nu niet graag proper zitten?”

Marie: “De kleuters noemen mij ook juf, ook al ben ik de kuisvrouw.”