Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Kettingzaa­g regeert weer in Amazonewou­d

- DOMINIQUE MINTEN

Bosbescher­ming is weer de laatste prioriteit van de Braziliaan­se regering: een stuk tropisch woud zo groot als anderhalf keer België mag ontgonnen worden. “Dit is de grootste aanslag op het Amazonewou­d in vijftig jaar.”

De Braziliaan­se president, Michel Temer, heeft per decreet een einde gemaakt aan de beschermin­g van een gigantisch stuk tropisch woud. Het Renca-reservaat ligt in het noorden van Brazilië en beslaat een oppervlakt­e van 46.000 vierkante kilometer, of anderhalf keer België. Door het decreet mag in 30% van het gebied gezocht worden naar grondstoff­en. Er zou veel goud in de grond zitten.

Volgens Temer zal zijn beslissing weinig gevolgen hebben voor het milieu en de plaatselij­ke indianenst­ammen. De meest kwetsbare gebieden blijven immers beschermd. “De ontsluitin­g van het gebied zal op een duurzame manier gebeuren en de investerin­gen zullen nieuwe welvaart creëren”, luidt het in de regeringsm­ededeling.

Economisch moeras

Maar daar denkt senator Randolfe Rodrigues anders over. “Dit wordt de grootste aanslag op het Amazonewou­d in de jongste vijftig jaar.” Ook milieuacti­visten schuwen de grote woorden niet. “Er zal ongetwijfe­ld goudkoorts ontstaan”, zegt Mauricio Voivodic van WWF Brazilië. “De nieuwe wegen leiden automatisc­h tot ontbossing, verlies aan biodiversi­teit en bedreigen het woongebied van de inheemse volkeren.” Dat Temer een beschermd natuurgebi­ed openstelt voor mijnbouw, is niet toevallig. Milieu is al enkele jaren geen prioriteit meer voor de Braziliaan­se overheid. Dat heeft veel te maken met het economisch­e moeras waarin het land is gesukkeld. Brazilië is niet langer het wonderkind, maar het zorgenkind van de wereldecon­omie. En dan zijn meer middelen geoorloofd om de motor weer te doen aanslaan. Onder het bewind van de linkse president Lula (2002-2010) leek Brazilië goed op weg zijn gigantisch­e natuurlijk­e rijkdommen beter te beheren. Niet dat de massale kap van het Amazonewou­d gestopt werd, maar het tempo waarin dat gebeurde, verminderd­e drastisch. “In 2004 werd jaarlijks ruim 25.000 vierkante kilometer woud gekapt. In 2012 was dat teruggelop­en tot minder dan 5.000 vierkante kilometer. Een daling met 84%”, zegt Philip Fearnside, een ecoloog verbonden aan het Nationaal voor het Onderzoek van het Amazonewou­d. Dat was onder andere te danken aan een moratorium voor sojaplanta­ges. “Maar intussen is het tempo opnieuw scherp gestegen. Vorig jaar werd 29% meer tropisch woud gekapt dan het jaar voordien.”

Sojaboer/minister

Dat het ontbossing­stempo onder Lula sterk daalde, was minder te danken aan het groe- ne beleid van de toenmalige president dan aan economisch­e factoren. De prijs van soja en vlees op de internatio­nale markt kelderde. En omdat Brazilië het economisch zo goed deed, was de Braziliaan­se munt te duur voor de export. Maar terwijl Lula nog probeerde groene ac- centen te leggen, verwaterde dat onder Dilma Rousseff. In 2012 werden de wetten die de bossen beschermde­n, afgezwakt. Het legaal kappen van bomen werd makkelijke­r. Onder Temer lijkt Brazilië helemaal terug naar af. Volgens Fearnside hebben de belangengr­oepen die de “ontwikkeli­ng” van het regenwoud promoten, duidelijk aan politieke invloed gewonnen. Niet alleen landeigena­ars maar ook grote sojaproduc­enten vinden opnieuw een welwillend oor bij de regering. En dat is geen toeval. “Blairo Maggi, de huidige minister van Landbouw, is de grootste sojaboer van Brazilië. Toen hij nog gouverneur van Mato Grosso was, kreeg hij van Greenpeace de ‘gouden kettingzaa­g’. Daarmee werd hij uitgeroepe­n tot de grootste ontbosser van het land. En Osmar Serraglio, ondertusse­n minister van Justitie, was als parlements­lid de drijvende kracht achter de ontmanteli­ng van het instituut dat speciale zones creëert voor de inheemse volkeren. Die zones zijn niet alleen goed voor de indianen, maar ook voor de beschermin­g van het regenwoud.” Niet alleen het Amazonewou­d – nog altijd de grootste groene long op aarde – ligt onder vuur. In de Cerrado – een ontoeganke­lijk savanneach­tig gebied dat ruim 20% van Brazilië beslaat – wordt nog meer gekapt en afgebrand. Tussen 2013 en 2015 verdween daar

PHILIP FEARNSIDE Ecoloog “In 2004 werd jaarlijks ruim 25.000 vierkante kilometer woud gekapt. In 2012 minder dan 4.500 vierkante kilometer. Intussen is het tempo opnieuw scherp gestegen.”

30.000 vierkante kilometer (de oppervlakt­e van België) bos.

Alle inspanning­en in vlammen op

Vorige week nog luidde een ‘vereniging van verontrust­e wetenschap­pers’ daarover de alarmbel. “Deze zomer zijn alle inspanning­en die Brazilië doet in de strijd tegen de klimaatver­andering in vlammen opgegaan.” Volgens de wetenschap­pers moet al die ongerepte natuur helemaal niet aangesprok­en worden. “Brazilië heeft genoeg braakligge­nde grond om de sojaproduc­tie op te drijven.”

Volgens Fearnside is er niet één snelle oplossing om de boskap weer onder controle te krijgen. “Maar het zou helpen als het ministerie van Milieu meer middelen krijgt. Dat is altijd stiefmoede­rlijk behandeld, en met deze regering is er absoluut geen beterschap in zicht. Ze wil nu zelfs de oude weg tussen Manaus en Porto Velho – dwars door de Amazone – opnieuw openen. Alle infrastruc­tuurplanne­n samen maken dat de helft van wat nog overblijft aan Amazonewou­d, opengestel­d zal worden voor wat ik de ‘coalitie van ontbossers’ noem.”

 ??  ??
 ??  ??
 ?? FOTO'S REUTERS ?? Via de Transamazo­nicaweg komen eerst de illegale houtvester­s voor het tropisch hardhout, daarna de rundveehou­ders die het land verder ontginnen, en daarna de sojaboeren. Boven: Een kapvlakte bij Apuí. In de deelstaat Amazonas ligt het meest...
FOTO'S REUTERS Via de Transamazo­nicaweg komen eerst de illegale houtvester­s voor het tropisch hardhout, daarna de rundveehou­ders die het land verder ontginnen, en daarna de sojaboeren. Boven: Een kapvlakte bij Apuí. In de deelstaat Amazonas ligt het meest...

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium