Clubs spelen met vuur

Vijf jaar geleden was het nog groot nieuws dat er meer buitenlanders dan Belgen in onze competitie speelden. Intussen zijn we die verwondering al voorbij. Nu zijn er voor zes buitenlanders nog maar vier Belgen. In Europa overdrijven alleen Engeland en Cyprus nog meer. Het is slechts een kwestie van tijd alvorens we ook die landen overvleugelen.

Wij doen er als krant soms wat druk over, en we weten dat veel voetballiefhebbers zich er ook aan storen, maar bij de clubs worden de schouders opgehaald. Ze moeten wekelijks zes spelers die in ons land voor hun 23e levensjaar werden opgeleid, dus niet eens échte Belgen, opnemen in de wedstrijdkern. Ondanks dit ruime reglement komen sommige clubs nog in de problemen. AA Gent bijvoorbeeld. Maar het blijft buitenlanders aantrekken.

De voetbalbond en de Pro League willen er werk van maken om deze trend te stoppen. Dat horen we al enkele jaren. De vinger wijst nogal makkelijk naar de makelaars die hier de jonge talenten komen wegroven om naar het buitenland te sluizen. Dat zijn dezelfde makelaars waar onze clubs graag zaken mee doen.

Onze clubs kunnen wel degelijk een extra inspanning doen om Belgen in ons land te houden, maar het speculeren op winstgevende transfers is een sport geworden. Dat gaat makkelijker met buitenlanders. Die zijn niet zo duur. De voetbaleconomie moet draaien. Speculeren in plaats van construeren.

De clubs spelen met vuur. De overheid betaalt voor professionele sportclubs sinds 2008 liefst 80 procent van de bedrijfsvoorheffing terug. Deze gunst werd ingevoerd om de clubs toe te laten in de eigen jeugd te investeren. Er wordt meer dan voor 2008 in de jeugd geïnvesteerd, maar nog lang niet voldoende. En lang niet het bedrag 400 miljoen in negen jaar voor al de Belgische clubs dat door de gunstmaatregel is vrijgekomen. Er wordt in het parlement over gepraat.

Het kan toch niet dat ons land niet meer in staat is genoeg goede verdedigers op te leiden? Dat is een positie waar opleiding een grotere rol speelt dan voor middenvelders en aanvallers, waar creativiteit en aangeboren vernuft van groter belang zijn. Met een goede opleiding moeten we dan alvast voor verdedigers niet meer zo massaal over de grens kijken. Het gaat overigens niet alleen over geld investeren, maar ook sportief. Een meer waardevolle jeugdcompetitie met de allerbeste Belgische jeugdspelers op poten zetten, hoort daar ook bij.