Eindelijk achter de zware jongens aan

Vergeet de kleine dealers of dokwerkers die af en toe een lading drugs door de mazen van het net sluizen. Het rapport van Stanny De Vlieger, hoofd van de Federale Gerechtelijke Politie (FGP) van Antwerpen, gaat over de toestanden achter de schermen en zijn bevindingen zijn onthutsend. Misdaadnetwerken die met de tonnen harde cash die ze hebben mensen bestoken bij politie, gerecht, douane, bedrijven en openbaar bestuur: het is een klassiek thema in Amerikaanse gangsterfilms en politieseries, maar hier aan de oevers van de vredig stromende Schelde?

De Vlieger maakt van zijn rapport een luide alarmkreet. Hij zegt dat zijn diensten en die van douane en justitie de zaken niet onder controle krijgen, dat extra personeel nodig is en dat er in de haven een soort van ‘gewapend bestuur’ moet komen. Volgens De Vlieger heeft hij maar vier speurders tot zijn beschikking om de geldstromen van de drugscriminelen in kaart te brengen.

Ongewild doet de topman van de FGP in Antwerpen de vraag rijzen waarom deze analyse pas nu gemaakt wordt. Het probleem is er niet van de ene dag op de andere gekomen. Werd het alle instanties, inclusief zijn dienst, te heet onder de voeten na de opeenvolgende schietpartijen en moest er iets gebeuren? Kwam de Antwerpse aanpak niet te vaak neer op het afhakken van de tentakels van de octopus, die toch weer aangroeien als je de kop ongemoeid laat?

Een insider wijst erop dat in Limburg wel resultaten zijn geboekt in de strijd tegen drugsbaronnen als Janus Van Wesenbeeck en de familie Aquino, figuren die ook in Antwerpen actief waren, maar hier ongemoeid bleven. De Limburgse drugsjagers zouden meer gebruik hebben gemaakt van de knowhow en de middelen van het federaal parket. In Antwerpen zou er minder neiging zijn tot samenwerking.

Positief is dat er nu op alle vereiste niveaus de wil is om in te grijpen, van de politiediensten tot bij de verschillende bevoegde ministers, met name Koen Geens (Justitie), Jan Jambon (Binnenlandse Zaken) en Johan Van Overtveldt (Financiën).

In Nederland wordt al langer met man en macht gestreden tegen de aan drugs gerelateerde georganiseerde misdaad. Van een dodelijke afrekening meer of minder wordt in Amsterdam niet meer opgekeken. De omzet in de drugswereld is er goed voor naar schatting 1,5 miljard euro. Hoeveel daarvan zijn weg vindt in de witte economie is een intrigerende, maar niet te beantwoorden vraag.

De strijd tegen deze maffieuze organisaties vereist de inzet van de grotere middelen en een soepele samenwerking met alle mogelijke betrokken partijen, ook over de grenzen heen. Daarmee win je het pleit misschien nog niet, maar het is een minimum.