Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat Lierse tien jaar en bijna vijftig geïnvesteerde miljoenen later slechts in tweede klasse speelt?
NOVEMBER 2007 “BINNEN DE VIJF JAAR DOET LIERSE WEER MEE VOOR DE PRIJZEN. DAN WIL IK MET DEZE CLUB CHAMPIONS LEAGUE SPELEN”
We hadden ook deze quote kunnen kiezen uit zijn eerste interview: “Lierse was de grootste kleine club van België, ik wil er de grootste kleine club van de wereld van maken.” Evenmin gerealiseerd, natuurlijk. Toen Maged Samy op 10 oktober 2007 voor het eerst een wedstrijd van Lierse bekeek - een 1-1-gelijk- spel tegen Namen - stonden de Pal- lieters op de vijftiende plek in de Belgische tweede klasse. Uiteinde- lijk eindigde de club dat jaar nog ze- vende. Twee seizoenen later pakte Lierse de titel in tweede klasse. Knap gedaan van Samy en zijn ploeg. Maar om dan nog eens drie jaar later voor de prijzen mee te doen? Neen, dat zat er niet in. Lier- se eindigde in de vijf jaren in eerste klasse nooit hoger dan de twaalfde plaats. Het dichtste bij een prijs kwam het in 2009 en 2012, toen het telkens werd uitgeschakeld in de halve finales van de Beker van België. Ei zo na zakte het twee jaar geleden zelfs naar het amateurvoetbal, maar dat konden Eric Van Meir en zijn jongens nog nipt ver- mijden. Vandaag zit Lierse nog steeds in tweede klasse en sportief ziet het er niet naar uit dat het dit seizoen zal meedoen voor de prij- zen - in tweede klasse dan. Van Champions League is nooit sprake geweest op het Lisp de laatste tien jaar. Toch niet in een uitspraak die serieus genomen werd.
NOVEMBER 2007 “EENS BEPAALDE ZAKEN UIT HET VERLEDEN ZIJN RECHTGETROKKEN, ZAL DE INVESTERING IN LIERSE ZICHZELF NA VERLOOP VAN TIJD TERUGBETALEN.”
Maged Samy had een rooskleurig businessmodel bedacht voor Lierse. Met academies in verschillende continenten zou hij zelf spelers opleiden. Er werd veel geld geïnvesteerd. In België kwam er een Wadi Degla JMG-academie waar de spelers tij- dens de week op internaat verble- ven, school liepen en intensieve trai- ningen volgden. Samy dacht dat hij op die manier goud in handen had. “De trainer van Lierse kan over een jaar of zes een keuze maken uit veer- tig uitzonderlijk getalenteerde spe- lers, tien uit elke academie. Als er nadien een van die spelers aan een topclub wordt verkocht, maken we pure winst omdat onze spelers op- geleid zijn voor weinig geld. Zo zal de club financieel alleen maar sterker worden.” Maar toen de eerste academiciens in het eerste elftal debuteerden, bleek dat ze in hun opleiding enkele essentiële dingen misten. Ze speelden geen wedstrijden en hadden totaal geen winnaarsmentaliteit. Het was al snel duidelijk dat de jongens geen transfersommen van miljoenen zouden opleveren. De grootste opbrengst kwam er afgelopen zomer voor Manuel Benson, die voor iets meer dan een miljoen euro naar Genk verhuisde. Maar ondertussen werd de academie in België al ont- manteld. De vijftig miljoen euro die Samy in de club investeerde, zal zich niet meer terugbetalen.
NOVEMBER 2007 “DE CLUB MOET ZIJN EIGENHEID BEWAREN, ANDERS ZULLEN ER SUPPORTERS AFHAKEN.”
We schrijven dat hij deze doelstelling niet heeft gehaald, maar Samy had wel een beetje gelijk met deze uitspraak. Supporters zijn effectief afgehaakt omdat de club zijn eigen- heid niet bewaarde. Want de koers- wijzigingen die Lierse maakte tij- dens de regeerperiode van Maged Samy zijn niet op één hand te tellen. Hij begon in tweede klasse met te grote salarissen te betalen voor gro- te namen, liet de club even ‘de Duit- se school’ volgen met de Egypte- naar Hany Ramzy - die jaren in Duitsland speelde - als trainer, wilde later terug naar ‘passie en traditie’ met een volledige staf die bestond uit ex-Liersespelers, nadien nam de academie van Jean-Marc Guillou de volledige leiding over en moest alles plots met jonge gasten gebeuren en de laatste jaren mocht het vooral geen geld kosten. De eigenheid van Lierse was de laatste jaren ver zoek. De traditieclub was tien jaar lang een blauwdruk van de eigenheid van zijn eigenaar: wispelturig.
JANUARI 2008 “FORGET IT! LIERSE ZAL NOOIT VERDWIJNEN. DE DAG DAT IK STOP, ZAL IEMAND ANDERS UIT MIJN OMGEVING MIJN TAKEN OVERNEMEN. DIT IS EEN NEVER ENDING STORY.”
In de wereld van Maged Samy kennen ‘never ending stories’ blijkbaar toch een einde. De dag dat hij stopt - die is nu aangebroken - zou iemand anders uit zijn omgeving het overne- men. Niet dus. Samy is op zoek naar een overnemer. Hij kondigde giste- ren aan dat hij Lierse zou verkopen. Al moeten we Samy hier wel de cre- dits geven die hij verdient. De Egyp- tenaar zette twee keer een lening om in kapitaal. In 2012 eentje van 25 miljoen euro, in februari van dit jaar zo’n 24 miljoen euro. Dat wil dus zeggen dat Samy in totaal 49 miljoen euro die hij aan Lierse had geleend niet meer kan terugvragen. Als hij dat niet had gedaan, was zijn vertrek de onmiddellijke aanleiding geweest voor een faillissement. Dat Lierse nu nog niet ten dode opgeschreven is, mag het dus danken aan Samy. Al kan je ook de vraag stellen hoe het in godsnaam mogelijk is dat de club tien jaar en 49 geïnvesteerde miljoenen later nog steeds slechts in tweede klasse speelt.
JANUARI 2008 “WE WILLEN VAN EEN TOTAAL VAN 12.000 NAAR 40.000 SUPPORTERS GAAN IN VIJF JAAR.”
Alle ambitieuze sportieve plannen gingen ook gepaard met bouwplannen. Binnen de vijf jaar wilde Maged Samy een voetbaltempel voor 40.000 toeschouwers neerpoten. Grobbendonk moest de locatie worden en Samy wilde zo Alain Courtois helpen om het WK 2018 naar ons land te halen. Ook al omdat de sportieve ontwikkeling van de club trager ging dan Samy had vooropgesteld is het nieuwe stadion er nooit gekomen. Is dat alleen Maged Samy zijn schuld? Neen. Iedereen weet dat het in België niet eenvoudig is om een nieuw stadion neer te poten.