Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De les was volop bezig, toen plots de muren instortten
Dodentol aardbeving loopt op tot minstens 225, onder wie 32 schoolkinderen
Bij de tweede zware aardbeving in nog geen twee weken tijd zijn in Mexico intussen al minstens 225 doden geteld. Minstens 32 van hen zijn schoolkinderen, die bedolven raakten onder het puin toen de muren van hun klas in MexicoStad instortten.
“Ze blijven kinderen vanonder het puin halen, maar van mijn dochter is er geen spoor.” De stem van Adriana D’Fargo (32) trilt en haar ogen zijn rood aangelopen, wanneer ze aan lokale media haar verhaal doet. Ze is moe van het urenlange wachten op nieuws van haar zevenjarige dochter. Emiliano, Valentina, Diego, en later ook Karen, Regina, Gabriela en Daniel, allemaal klasgenootjes, werden wél vanonder het puin gehaald. Maar haar dochter gaf nog geen teken van leven.
Het meisje is een van de 400 leerlingen van de Enrique Rébsamen-school in Villa Coapa, in het zuiden van Mexico-Stad. In totaal 46 gebouwen liggen in puin sinds een aardschok van 7,1 op de schaal van Richter dinsdag om 13.14u lokale tijd het zuiden van Mexico trof, nog geen twee weken nadat het land al getroffen werd door een zware beving. Maar nergens waren de paniek en de wanhoop zo tastbaar als in Villa Coapa: minstens 32 onschuldige schoolkinderen, allemaal tussen drie en vijftien jaar, verloren samen met vijf volwassenen het leven onder de instortende klasmuren.
Samen met 700 reddingswerkers en andere wanhopige ouders heeft ook Adriana sinds dinsdag dag en nacht doorgezocht, in de hoop nog een teken van leven onder het puin te vinden. Iedereen werkt samen, voert graafwerktuigen en houwelen aan, vormt menselijke kettingen om puin te ruimen, zoekt zich met lichten een weg tussen het stof.
Gangen graven
“Om een bepaald moment hoorden we een geluid, maar niemand wist of het afkomstig was van instortende muren of van mensen die noodkreten slaakten”, vertelde de 29-jarige arts Pedro Serrano, die als vrij- williger toesnelde, aan het persagentschap Associated Press.
“We zijn daarom gangen beginnen te gra- ven, en zijn daar op onze buik in gekropen. Er was amper ruimte om te bewegen, maar uiteindelijk zijn we er wel in geslaagd om een ingestort klaslokaal te bereiken. Eerst zagen we een aantal stoelen en houten ta- fels. Daarna volgden een been, een meisje en een volwassen man en vrouw. Geen van hen leefde nog.”
Intussen begint de totale omvang van de schade van de nieuwe aardbeving duidelijk te worden. De teller staat intussen op min- stens 225 doden en een veelvoud aan gewonden. Bijna vier miljoen gezinnen zitten zonder stroom en duizenden Mexicanen slapen op straat, uit angst voor naschokken of omdat hun huizen zijn vernield. Omdat bij aardbevingen vooral de eerste minuten en uren cruciaal zijn, schatten de autoriteiten de kans klein in dat er nog veel levenden vanonder het puin zullen worden gehaald. Buitenlandse Zaken heeft momenteel geen aanwijzingen dat er Belgen onder de dodelijke slachtoffers of gewonden zijn.
PEDRO SERRANO ‘‘We hoorden een geluid, maar niemand wist of het afkomstig was van instortende muren of van mensen die noodkreten slaakten.’’
Arts