“Nut niet wetenschappelijk bewezen”

Neurochirurg Van Loon:

Volgens professor Johannes Van Loon, diensthoofd neurochirurgie aan het UZ Leuven, is Mexico niet het nieuwe gidsland op medisch gebied en staan de artsen er niet verder dan hier. Het is wel het nieuwe hypeland voor uitbehandelde patiënten met deze aandoening (DIPG) omdat de regels waaraan ziekenhuizen gebonden zijn veel minder streng zijn dan in Europa of de Verenigde Staten. “Er wordt een therapie aangeboden waarvan het nut niet bewezen is en waarvan de neveneffecten onbekend zijn”, zegt de neurochirurg. “Wat je als arts moet doen als je een behandeling hebt waarvan je dénkt dat het werkt, is een gecontroleerde wetenschappelijke studie opzetten. Daarin behandel je een grote groep patiënten met een klassieke therapie en een even grote groep geef je de nieuwe behandeling. Nadien kun je de resultaten vergelijken. Op die manier leren we iets bij en gaat de wetenschap vooruit, niet door patiënten zomaar te behandelen zonder vergelijkende studie. Zo’n studie is tijdrovend en kost veel geld. Dat geld kan niet komen van patiënten, maar moet komen van een onafhankelijke sponsor. Deze artsen verdienen geld omdat de ouders alles willen doen om hun kind te redden.” “Ik heb het hier ethisch heel moeilijk mee. Je moet die patiënten en hun ouders beschermen tegen zichzelf, al begrijp ik ook dat je als ouder álles wil doen voor je kind. Hoe jonger de patiënt, hoe confronterender en emotioneler het is als je de boodschap moet brengen dat het om een progressieve ziekte gaat waar geen genezing meer mogelijk is. Het enige positieve dat ik hierin kan zien, is dat het waarschijnlijk wel een therapeutisch effect heeft voor de familie en de omgeving van het kind, om jezelf in de spiegel te bekijken en te zeggen dat je álles hebt geprobeerd. Maar als arts vind ik het onaanvaardbaar wat die geneesheren in Mexico doen.”

FOTO RR