Medische fout maakt drie patiënten blind

Liep vaak voorkomende oogoperatie telkens mis door verkeerde inspuiting?

Drie patiënten trokken naar het UZ Leuven om hun oog te laten herstellen, maar kregen te horen dat er onherstelbare complicaties zijn opgetreden. Alle drie zijn ze aan één oog definitief blind, allicht nadat ze de voorbije weken een foutieve, toxische substantie ingespoten kregen.

De verlossende derde operatie moest het worden voor de 49-jarige huisvrouw en moeder van drie uit Maasmechelen. Slotsom van een jaar vol consultaties en twee eerdere operaties omdat ze al sinds januari kampte met een gescheurd netvlies. De operatie, uitgevoerd op 1 september, draaide echter uit op een nachtmerrie. “Na de operatie moest ze een nacht in het ziekenhuis blijven, waarna ze terug naar huis mocht”, zegt advocaat Bayram Yigit. “Het oog heeft tijd nodig om te genezen, was de boodschap. Een week later, toen ze begon te panikeren, volgde dezelfde boodschap: geef het nog een week om verder te herstellen.”

Anonieme brief

Op 19 september werd de Maasmechelse met spoed opgenomen in het UZ Leuven. “Daar volgde een zware emotionele klap. Ze kreeg te horen dat haar oogzenuwen beschadigd waren. En vooral: dat ze nooit meer zou kunnen zien door haar rechteroog. Na een lijdensweg van een jaar had ze hoge verwachtingen om weer goed te kunnen zien. Nu is ze definitief blind.”

“Dit is ook heel erg voor de drie patiënten in kwestie”, reageert hoofdarts Johan Van Eldere van het UZ Leuven. “Zo’n boodschap moeten overbrengen is keihard. En daarnaast heeft de situatie een enorme impact op de betrokken artsen en het verplegend personeel, ook al wijst niets op een menselijke fout.”

UZ Leuven zit verveeld met de heisa en wou liefst intern uitzoeken wat er is fout gelopen. Een anonieme brief dwarsboomde die plannen. “We zullen de betrokken patiënten zo goed mogelijk bijstaan de komende weken en maanden en zo snel mogelijk uitklaren hoe er, allicht toch, een toxische stof in een gebruikt product is geraakt.”

1 kans op 2.000

De voorbije dagen werden tal van producten uit voorzorg in quarantaine geplaatst. Allicht ligt de oorzaak bij zo’n vervuild product. “Ofwel is dit de wet van Murphy, ofwel is er iets fout gegaan met een product dat gebruikt werd tijdens de operaties.” Van Eldere houdt nog een kleine slag om de arm over het eerste scenario, maar vreest toch vooral het tweede. De cijfers spreken ook voor zich: de voorbije vijftien jaar werd er in Leuven liefst 20.000 keer zo’n vitrectomie, oftewel een glasvochtoperatie, uitgevoerd. Geen pure routineklus voor chirurgen, maar het scheelt niet veel.

Dat liep slechts in één op de tweeduizend gevallen fout af; in één op de vijftig gevallen was er na de operatie geen verbetering van het zicht. Dat maakt één afgestorven oog om de twee jaar. “Dat er nu in amper enkele weken drie patiënten blind zijn geworden lijkt dus te toevallig voor woorden”, zegt Van Eldere.