Gazet van Antwerpen Stad en Rand
OUDERDOMSDEKEN Veteraan Rebellin blijft maar koersen (én winnen)
Al 46 jaar, te weinig ploegmaats, kapotte fiets en oogontsteking
Davide Rebellin (46) heeft de eerste etappe gewonnen van de International Tour de Banyuwangi Ijen, een rittenwedstrijd in Indonesië. Hij was twee keer zo oud als de nummer twee, maar niet eens de oudste renner in koers. Het lijkt een beetje tragisch dat een gewezen ster van het internationale wielrennen krampachtig verder doet in derderangskoersen, maar zelf wil hij alleen maar fietsen. “De conditie is optimaal. Het moreel staat op duizend.”
Ritwinst voor Davide Rebellin in de International Tour de Banyuwangi Ijen, een rittenkoers van niveau 2.2 – het continentale circuit – oftewel de derde klasse van het wielrennen. Rebellin had aan de streep 1’35” voorsprong op de Australiër Drew Morey, geboren in 1996. Rebellin was toen al vier jaar prof. Desondanks is de Argentijnse Italiaan niet eens de oudste deelnemer in het bonte peloton van Banyuwangi. De Nederlander Lex Nederlof is 51 en doet ook nog altijd mee.
Rebellin kuste zijn trouwring en stak een vinger in de lucht. “Wat een emotie”, liet hij weten. “De Indonesische fans zijn altijd maar aan het lachen. Ik ga nu proberen de leiderstrui te verdedigen. De conditie is optimaal, het moreel staat op duizend.”
De keuken mijden
Rebellin kon de opkikker gebruiken, want zijn trip door Indonesië was tot dusver geen succes geweest. Hij is er al sinds begin deze maand, had oorspronkelijk ook moeten deelnemen aan de plaatselijke Tour de Molvccas, maar dat lukte niet omdat er maar twee ploegmaats tijdig in Indonesië raakten. Eentje te weinig om te mogen starten. De doorreis naar Banyuwangi was vervolgens ook al een martelgang: vier uur vertraging bij zijn vlucht, daarna twee uur vliegen en dan nog eens zeven (!) de bus op. Het comfort in het hotel ter plaatse stond ook in schril contrast met de luxe die hij kende toen hij nog een wereldtopper was bij Liquigas of Gerolsteiner. “Koud water in de douche”, rapporteerde Rebellin op Facebook. “Het eten is bijzonder eenvoudig en het is beter om niet in de keuken te kijken.”
Bij uitbreiding is dit hele seizoen een treurmars geweest. In de Ronde van Portugal – gedomineerd door het meer dan dubieuze W52-FC Porto-team – finishte hij op een anonieme 27ste plaats. Hij liep er een oogontsteking op waardoor hij “twee dagen na elkaar moest huilen”. In België mocht hij een maand geleden het Dernyspektakel van ’s-Gravenwezel winnen, maar door een staking van de bagagisten raakte zijn fiets nadien niet meer thuis. Toen die uiteindelijk arriveerde, bleek die bovendien ernstig beschadigd.
Waarom, o waarom?
Je kan je bij zoveel tegenspoed alleen maar afvragen: waarom doet een mens het zichzelf aan? Waarom zo hardnekkig vasthouden aan een sport die hem min of meer heeft verstoten? Na zijn schorsing voor het gebruik van epovariant Cera in 2009 is zijn comeback altijd een gevecht geweest. Een burgerrechtbank heeft hem in 2015 min of meer vrijgesproken – louter op basis van procedurefouten – maar hij is nooit gerehabiliteerd. Zijn ploeg CCC Polsat kreeg datzelfde jaar een wildcard voor de Giro, op voorwaarde dat het team Rebellin niet opnam in de selectie.
Misschien doet Rebellin het voor het geld. Hij heeft – net als Tom Boonen – ooit een aanzienlijke boete betaald voor ‘domiciliefraude’ in Monaco. Maar ook daar heeft de rechtbank hem later in het gelijk gesteld en het lijkt sowieso weinig waarschijnlijk dat hij bij zijn huidige continentale team Kuwait-Cartucho.es heel veel geld verdient.
Zelf zegt Rebellin dat hij het louter doet omdat hij zo graag fietst. Hij spreekt over een “eindeloze liefde voor het vak”. Een rit winnen in de Tour de Banyuwangi is niet minder waardevol dan in eenzelfde jaar de Amstel, de Waalse Pijl en LuikBastenaken-Luik winnen. “Toen ik voor grote teams reed, nam ik dat prestige als vanzelfsprekend. Nu weet ik dat het er in het leven op aankomt om te waarderen wat je hebt op dit moment. En om altijd te proberen om er het beste van te maken.”
Op zijn 46ste besluit Rebellin: “Je kan slachtoffer spelen. Of je kan het zien als een kans om te groeien.”