Gazet van Antwerpen Stad en Rand
WaaslandBeveren Antwerp ‘Jogo bonito’ op de Bosuil
Portohuurling Ivo Rodrigues maakt indruk met zijn knappe goals en heerlijke dribbels
De competitie is acht speeldagen ver en promovendus Antwerp staat nog steeds mooi te blinken in de top zes. En bij de zeventien nieuwkomers die deze zomer op de Bosuil neerstreken, zit al minstens één briljantje. Ivo Rodrigues, 22 jaar, flankaanvaller, gehuurd van Porto en dribbelkont van beroep. “Ik hou van het ‘jogo bonito’, ik wil de mensen vermaken op de momenten dat het kan.”
De man van dertig miljoen. Zo werd Ivo Rodrigues tegen eigen wil en dank genoemd toen hij bij Antwerp tekende in juli. Omdat er bij Porto - de club waar hij al sinds zijn negende speelt - een afkoopsom van 30 miljoen euro in zijn contract is opgenomen. “Maar dat weerspiegelt niet mijn huidige waarde. Dat contract is vijf jaar geleden opgesteld toen ze me nog beschouwden als een van hun jonge sterren.” Toch zorgde het ervoor dat de verwachtingen rond Ivo Rodrigues bij de fans van Antwerp hooggespannen waren. De eerste drie wedstrijden bleef hij nog op de bank. Maar sinds zijn invalbeurt tegen KV Mechelen op de vierde speeldag miste hij geen enkele minuut in de competitie, scoorde hij drie keer en was hij al goed voor enkele dribbels die de monden deden openvallen. Zo was er die keer vorige week dat hij al jonglerend voorbij enkele Kortrijkverdedigers dribbelde. “Een ingeving van het moment. Het is trouwens makkelijker dan het eruitziet. De kalmte vinden tijdens een wedstrijd om zo’n dribbel uit te voeren, is eigenlijk moeilijker dan de dribbel zelf. Ik hou van het ‘jogo bonito’, de Braziliaanse stijl. Op de gepaste momenten probeer ik iets moois te laten zien aan het publiek.” Maar bijna alles wat Rodrigues op een veld doet, ziet er mooi uit. Twee van zijn drie goals werden al verkozen tot doelpunt van de speeldag in de Jupiler Pro League. Maakt hij eigenlijk ooit lelijke goals? “Ik probeer natuurlijk mooie goals te maken (lacht). Maar ik ben even blij met een lelijke goal. Liever tien lelijke goals dan vijf pareltjes. Het zit me gewoon mee dit seizoen. Ik heb mijn spelvreugde hier terug gevonden na een moeilijke periode. Daardoor was ik mijn goede naam in Portugal ook wat kwijt. Op mijn negentiende maakte ik bij Porto B meteen twaalf goals in zes maanden, ik draaide een goed seizoen bij Arouca. Maar vorig seizoen ging de mist in door twee blessures. Bij Antwerp kon ik een nieuwe start maken.” Sociaal leven Nochtans liep het in het begin bij Antwerp ook niet van een leien dakje. “Ik heb nu vertrouwen, maar ik moet toegeven ik het moeilijk had toen ik niet speelde. Ik was hier mijn eerste anderhalve maand helemaal alleen. Vervelend, want je spendeert dan te veel tijd in je eentje. Als je dan ook niet eens van de bank komt, dan zijn dat moeilijke momenten. Je traint en hebt voor de rest niets te doen. Alleen maar werken, weer naar huis, werken, weer naar huis. Het is de harde realiteit voor een voetballer in het buitenland. En dan mag ik nog van geluk spreken dat ik maar drie weken op de bank bleef. Ik kan me inbeelden hoe moeilijk het is voor jongens die veel langer
niet spelen en alleen zijn. Maar nu speel ik, en is mijn vriendin hier. Dat is een wereld van verschil. Nu heb ik weer een sociaal leven. Ik heb een persoon waarmee ik kan praten en gaan winkelen.” Antwerp huurt Rodrigues voor één seizoen zonder aankoopoptie. Na Vitoria Guimaraes, Arouca en Paços de Ferreira al de vierde club waar hij aan wordt uitgeleend. “Het is niet altijd even leuk om elk jaar voor één seizoen uitgeleend te worden. Maar wat kan ik doen? Als ik stop, ga ik dood (lacht). Als ik het goed doe, wil Royal (Rodrigues noemt de club Royal in plaats van Antwerp, red.) misschien op het einde van het seizoen wel voor mij betalen (lacht). Want ik ben blij om hier te zijn. Het was tijd voor een nieuwe start. In Portugal wordt een buitenlander sneller naar waarde geschat. De Portugese spelers krijgen niet even snel dezelfde erkenning en moeten daarom het land verlaten. Ik had ook nood aan zo’n nieuwe start in het buitenland. Want in Portugal moest ik op niet te veel meer rekenen. Ik kende goede seizoenen, maar door dat slechte laatste jaar wilde ik ergens vanaf nul kunnen herbeginnen. Intussen wordt er dankzij mijn goals bij Antwerp weer over mij gesproken in Portugal. Ja, er wordt over mij geschreven. Het is voor mij belangrijk dat de mensen weten wat ik hier presteer, want ik ben nog steeds eigendom van Porto. De kans bestaat dat ik moet terugkeren naar Portugal.”