Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Anderlecht Standard “Ik heb in twaalf dagen buitengewoon werk geleverd”
Nicolas Frutos neemt met veel spijt afscheid als hoofdtrainer van Anderlecht
Dit is het afscheidsinterview van Nicolas Frutos (36). Zeker als tijdelijke hoofdcoach van Anderlecht, en misschien ook als assistent of werknemer bij paarswit. Na de topper tegen Standard maakt Nico zoals voorzien plaats voor Hein. En het doet de Argentijn die de interimjob met hart en ziel deed pijn dat hij niet eens zekerheid heeft over zijn toekomst bij de club. Hij maakt zelf een analyse van zijn werk en de crisis bij de landskampioen.
Anderlecht liet Nicolas Frutos pas donderdagavond weten dat hij zondag nog op de bank mocht zitten tegen Standard. Daar waren twijfels over na het Champions Leaguedebacle tegen Celtic, maar voor Vanhaezebrouck was het niet aangewezen om dit weekend al over te nemen. Frutos voelde zich een beetje een wegwerpproduct, maar verloor er zijn waardigheid niet door. “Zelf heb ik er nooit aan getwijfeld dat ik tegen Standard nog op de bank zou zitten”, zegt hij. “Maar de situatie is niet evident. Ik probeer de ploeg fysiek en mentaal zo goed mogelijk af te leveren.”
Wat zindert hier meer: de trainersdiscussie of de zware nederlaag tegen Celtic?
“Voor de spelers zal het goed zijn als er definitief duidelijkheid is omtrent de coach, maar de nederlaag tegen Celtic was ook confronterend. Het meest onrustwekkende is dat ons spelniveau zo laag blijft. Dat beseffen de spelers zelf ook en daar hebben we over gepraat. Eender wie hier trainer wordt, hij zal veel tijd nodig hebben om het niveau te keren.”
Begon je daardoor met zo’n laag blok tegen Celtic? Omdat het niveau te laag is om zelf het spel te maken, zeker in de Champions League?
“Er is een tactische uitleg voor al mijn keuzes, ja. Kijk, ik vind dat ik in twaalf dagen tijd buitengewoon werk heb geleverd: een organisatie neergezet, veel theorie gegeven, andere trainingen geintroduceerd, een goeie relatie met de spelers opgebouwd… Dat dat niet meteen leidde tot een grote ommekeer in ons voetbal, had ik niet zelf in de hand. Op twaalf dagen kan niemand mij echt beoordelen. Om de stempel van een coach of een echt systeem te zien, heb je weken nodig.”
We horen wel dat je spijt hebt van je vele tactische gewissel. “We kwalificeerden ons in de beker, we wonnen op Beveren, waar we twee jaar op rij hadden verloren… Ik heb mijn job zo goed mogelijk gedaan, maar ik neem jullie kritiek ter harte. Als mijn pa vroeger iets zei, luisterde ik daar overdag ook niet naar, maar ’s avonds in mijn bed dacht ik soms: ‘Hij heeft gelijk’. Zo is het nu ook. Maar nogmaals: wie het voetbal echt kent, weet dat hij nu geen oordeel over mij kan vellen.” Klopt het dat Anderlecht conditioneel, zeker wat explosiviteit be treft, dit seizoen zwak is?
“Ik vind dat de spelers hun individuele niveau aan het opkrikken zijn. Kums heeft een superweek achter de rug, Dendoncker wordt weer de oude en begint ook luchtduels te winnen, zelfs meer dan vorig jaar. En ook Gerkens toont wat hij in zijn mars heeft. Alleen is er een verschil tussen het individuele niveau van de spelers en het collectieve niveau van de ploeg. Soms maakt een speler een goeie actie aan de bal, maar ontstaat in zijn rug een zee van ruimte. Hoe we moeten bewegen als ploeg, tussen de lijnen, dat is een groot werkpunt.”
Voor jou blijft dit avontuur een positieve ervaring?
“Voor mij is de evaluatie positief, zeker als we nog zouden winnen tegen Standard. Ik heb ervaring opgedaan als hoofdcoach en schrok er zelf van dat ik zo kalm kon blijven in moeilijke omstandigheden. Die praktijkervaring had ik nodig. Mijn moreel is goed, want ik ben een strijder.”
Je toekomst bij Anderlecht is nu wel onzeker, want de kans is klein dat je T2 wordt. Je praatte toch nog niet met Hein? “Neen, ik sprak niet met Hein, ik sprak met niemand. Ik ken Vanhaezebrouck ook niet persoonlijk, maar heb wel bewondering voor zijn prestaties en zijn manier van werken. Hoe hij kampioen werd met Gent en presteerde in de Champions League: dat was top.”
De spelers willen wel dat jij assistentcoach blijft. “Tja, ze willen dat misschien omdat ik ook als assistent van Weiler altijd een correcte band met hen heb gehad. Tegen diegenen die uit de boot vielen, zei ik: ‘Kom bij mij als je extra wilt trainen om je niveau op te krikken. Als je over andere zaken wilt klagen, moet je naar de psycholoog gaan’. Vandaar dat sommigen soms in mijn armen sprongen als ze nadien scoorden. Ik was altijd eerlijk tegen hen, maar het is niet aan de spelers om te beslissen of ik assistent blijf.”
Kun je je voorstellen dat je volgende week niet meer voor Anderlecht werkt?
“Neen, op dit moment niet. Dit blijft mijn club. Zelfs toen ik in Argentinië zat de voorbije jaren, was ik altijd beschikbaar voor Anderlecht. Als ze een speler in Uruguay of Paraguay wilden volgen en ze belden me, sprong ik meteen in het vliegtuig of in mijn auto. Ik deed dat natuurlijk ook voor mezelf om ervaring op te doen, maar toch ook voor deze club.”
Hoe wil je dan afscheid nemen tegen Standard? “Met een zege voor de fans. Standard is een team dat erg passioneel kan voetballen naar het voorbeeld van coach Ricardo Sa Pinto. Wij willen de Champions Leaguenederlaag wegspoelen en toch tonen dat we ook kunnen aanvallen, zoals in mijn eerste match tegen Westerlo.”
Nicolas Frutos “Er is een verschil tussen het individuele niveau van de spelers en het collectieve niveau van de ploeg. Dat is een groot werkpunt.” “Ik ken Vanhaezebrouck niet persoonlijk, maar heb wel bewondering voor zijn prestaties en zijn manier van werken.”