Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een film over ons maken en ons niet inlichten? Proper!”
Vrouw van ex-topgangster Kaplan Murat razend op regisseur Michaël Roskam
Dat regisseur Michaël Roskam voor Le Fidèle de mosterd haalde bij ontsnappingskoning Kaplan Murat en zijn vrouw, de gewezen rallypilote Virginie Barré, geeft hij zelf toe. Maar Barré is razend. “Waar haalt die man het recht om onze levens te kapen?”
De derde langspeler van Michael Roskam belicht de relatie tussen twee smoorverliefde adrenalinejunkies. Een de ene kant: berucht Brussels overvaller Gino, gespeeld door Matthias Schoenaerts. Aan de andere kant: de knappe en welgestelde racepilote Bibi, een rol voor actrice Adèle Exarchopoulos. De ingrediënten: snelle wagens, een schier onmogelijke liefde en Brussels banditisme. “Figuren als Patrick Haemers, Philippe Lacroix, Basri Bajrami en Kaplan Murat: het zijn die gangsters en hun omgeving uit de tweede helft van de vorige eeuw die mij sterk hebben geïnspireerd”, zegt Roskam daarover.
Virginie Barré herkent zich als geen ander in “de omgeving” waar Roskam het over heeft. “Die Bibi? Uit alles wat ik hoor en lees kan ik alleen maar besluiten dat die mijnheer Roskam zich op mijn leven gebaseerd heeft. Proper, een film maken over ons leven zonder ons te contacteren.”
Knap, snel en berucht
Barré is ook van goeden huize, heeft haar looks mee, is rad van tong, kroonde zich tweemaal tot Belgische rallykampioene en heeft al jaren een relatie met gewezen ontsnappingskoning Kapllan Murat. Het was de Belgische gangster van Albanese origine die in 1993 Harry Van Oers, inspecteur-generaal van het Gevangeniswezen, op spectaculaire wijze gijzelde tijdens een ontsnapping uit de gevangenis van Sint-Gillis.
Dochtertje weet van niets
In het najaar van 2006 maakte Barré tijdens een intiem moment in de gevangenis een kind met de gangster. Kaplan Murat is de man van haar leven. “Hij heeft allerlei
connerieën uitgehaald, maar is evenmin de moordenaar en bruut voor wie men hem houdt”, zegt ze. Intussen is hun dochter de kaap van de tien jaar gepasseerd en krijgt ze mondjesmaat te horen dat haar vader achttien jaar in de gevangenis heeft gezetten voor autodiefstallen, inbraken en vijf ontsnappingen. “We hebben daar heel bewust lang mee gewacht om haar niet te bruuskeren”, vertelt ze. “Dat is heel heftig allemaal. En door onze levensverhalen in een film te gieten, ligt alles zomaar op tafel. Dat pikken we niet. Wij zijn geen uilen, dit gaat over ons. En de regisseur ontkent het niet eens.”
Al andere filmplannen
Barré geeft toe dat er eigenlijk al (vage) plannen waren om met een andere regisseur, Olivier Van Hoofstadt, in zee te gaan. Op middellange termijn. Haar boosheid dat Roskam die timing doorkruist, is allicht deels ook daardoor te verklaren. “Kaplan en ik hebben achthonderd brieven naar elkaar geschreven in de gevangenis. Wie die leest, krijgt een beeld van ons leven. Nu wordt ons leven simpelweg gekaapt door een wildvreemde. Waarom heeft de regisseur niet de moeite gedaan om ons te bellen? Of te waarschuwen voor wat er zat aan te komen? Zoiets maakt me boos en zorgt bij ons voor een enorme ontgoocheling. En dan heb ik Kaplan nog niet eens alle details verteld.” Of ze iets plant te ondernemen, zoals een klacht, wou ze gisteren nog niet kwijt. “Ik ga eerst en vooral snel naar de film kijken. Maar die kans bestaat, ja.”
In de entourage van Roskam is te horen dat het verhaal van Gino en Bibi helemaal niet op Kaplan Murat en Virginie Barré is gebaseerd, wars van enkele moeilijk te ontkennen parallellen. “Roskam baseert zich op verschillende gebeurtenissen en creëert dan een compleet fictieve verhaallijn”, klinkt het. De regisseur zelf zat gisteren voor de première van de film in Londen en was niet bereikbaar voor commentaar.
Toch vooral fictie