De mondige burger gaat niet meer weg

Als een politicus in Antwerpen nog durft te beweren dat de campagne voor de verkiezingen pas in september 2018 begint, onderschat die zwaar de intelligentie van de Antwerpenaar. CD&Vlijsttrekker Kris Peeters windt er alvast geen doekjes om: hij zit in campagnemodus. Pleiten voor meer burgerinspraak is een gedurfd standpunt van de CD&Vlijsttrekker. In het Oosterweeldossier blonk Peeters als Vlaams minister niet uit in het verdedigen van die participatie. Misschien heeft hij het licht gezien. Ondertussen is duidelijk dat alle partijen de mondige burger omarmen en dure beloftes maken. De vraag is alleen hoe ver ze daarin willen gaan. Antwerpen kreeg in 1999 het stedelijk wijkoverleg. Dat diende niet alleen om een draagvlak te creëren voor beslissingen van districts of stadsbestuur, maar ook om bewoners zélf zaken op de politieke agenda te laten zetten. Sommigen vonden zelfs dat het stedelijk wijkoverleg als een advocaat de belangen van de bewoners moest verdedigen bij het politieke bestuur. Sommige politici vonden dat niet zo plezant; het betekende dat ze macht moesten afstaan. En dus kwam de klemtoon binnen het stedelijk wijkoverleg geleidelijk aan meer te liggen op het verkopen van de bestuursplannen aan de burger. Intussen heet het stedelijk wijkoverleg de dienst communicatie en participatie van stadsontwikkeling. Peeters lijkt nu terug te willen naar de oorspronkelijke invulling van het stedelijk wijkoverleg. Een logische zet: de mondige Antwerpenaar is er en gaat niet meer weg. Als politicus en overheid kan je er dan ook maar beter volwassen mee omspringen.