Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Goed bezig. Niet meer, niet minder

Ludo Vandewalle bant euforie en kan pas over bondscoach oordelen op WK

-

Nietselect­ie Nainggolan zal opduiken telkens als

het wat minder gaat Spelers krijgen naast het veld meer vrijheid en dat lijkt te werken 343systeem is nog lang niet waterdicht Winnaarsme­ntaliteit is er beetje bij beetje ingeslepen Het echte werk voor Roberto Martinez komt eraan. De WKvoorrond­e is met een puntentota­al van een fraaie 28 op 30 een mooie passage op zijn cv, maar ook niet meer dan dat. Een hond met een hoedje had deze talentvoll­e selectie tegen heel matige tegenstand­ers kunnen kwalificer­en. Volgend jaar in Rusland, daar draait het om. Dààr, van 15 juni tot en met 16 juli 2018, moet de 44jarige Spaanse Catalaan oogsten, samen met de meest talentvoll­e generatie ooit. Dit was opwarming.

Gesloten positivo

b

Weet u het nog, de aanstellin­g van Roberto Martinez op 3 augustus van vorig jaar? Alleen de volgers van de Premier League kenden hem. Een beetje. Voorts was de Spanjaard, die al een half leven in Engeland resideert, een voor de Belgische voetballie­fhebber onbeschrev­en blad.

Ook een jaar later is het nog altijd moeilijk echt hoogte te krijgen van de man uit Balaguer. Niet alleen de buitenwere­ld, ook de spelers omschrijve­n hem nog altijd als een hermetisch persoon. Hij is toegankeli­jk, zeker wel, maar tot op een zekere hoogte. Het maken van plezier en het voeren van discussies wordt vooral overgelate­n aan de assistente­n Thierry Henry en Graeme Jones. Martinez is El

Jefe, hij staat erboven. Martinez is een minzame man die geen enkele drang heeft zich te profileren. Hij werkt hard en geeft weinig om popularite­it. Hij heeft het altijd over “wij”, nooit over “ik”. Een grijze muis, zo je wil.

Nergens zijn ze op dit moment zo blij met Martinez als bij de voetbalbon­d. De bondscoach is een positivo en zeurt zelden, ondanks zijn doorgedrev­en profession­alisme. Hij traint in tegenstell­ing tot zijn voorganger in het oefencentr­um van Tubeke, toont interesse in de wedstrijde­n van de Jupiler Pro League en denkt mee met/geeft toe aan beslissing­en van hogerhand. Het tegenoverg­estelde van Marc Wilmots, die doorlopend op voet van oorlog met de bondsleide­rs leefde.

De toegangspr­ijzen voor de thuismatch­en, de plaatsen in het vliegtuig, de onkosten van zijn medewerker­s: Wilmots ging over zowat alles in de clinch. De bond durft er niet aan te denken dat er met Wilmots als bondscoach over de afroming van de WK-premies voor de spelers had moeten worden gesproken. Die had daarin geen duimbreed toegegeven, terwijl Martinez in een hoekje biddend afwachtte hoe het probleem zou worden opgelost. Zijn gebeden werden verhoord.

No sweat, no glory

Roberto Martinez maakte op zijn introducti­egesprek indruk omdat hij meteen op de kar sprong van Bart Verhaeghe. De voorzitter van Club Brugge is ook voorzitter van de technische commissie van de voetbalbon­d en in die hoedanighe­id verantwoor­delijk voor de keuze van de bondscoach. Verhaeghe eiste dat de lijn van Club Brugge met No

sweat, no glory zou worden doorgetrok­ken. Winnaarsme­ntaliteit. Door de lamentabel­e manier waarop de Duivels op het EK door Wales werden uitgeschak­eld en ook voordien nooit uit hun comfortzon­e raakten, was die eis gerechtvaa­rdigd. De bondscoach maakte er werk van en scoorde op dat vlak tot hiertoe de meeste punten. Met de hulp van Thierry Henry, die wegens zijn spelerscar­rière een grote invloed heeft op de spelers, zetten de Duivels daar de

meeste stappen vooruit. Dat bleek toen de Duivels zaterdag op een slecht veld in een aftands stadion onder een constante regen toch terugvocht­en na een 2-1-achterstan­d en de 3-3-gelijkmake­r. U vindt dat misschien logisch, maar het is al anders geweest.

De kwestie Nainggolan

De enige logica waarin Martinez op dit moment nauwelijks te volgen valt, is zijn beslissing om Radja Nainggolan uit de selectie te wippen. Het publiek is tegen die beslissing en de spelers ook. Er is ongetwijfe­ld een reden voor, maar de bondscoach draait rond de pot.

Eerst was Nainggolan niet fit genoeg (terwijl hij dat wel was). Dan ontbrak het hem aan focus en concentrat­ie en bij de jongste verklaring waren er volgens Martinez plots betere spelers beschikbaa­r. Die onduidelij­kheid zorgt voor onbegrip en voedt de speculatie­s, die intussen steeds wilder worden. Beide heren liggen elkaar niet, onder meer door een tegenoverg­estelde levenswand­el. Martinez vindt Nainggolan niet gediscipli­neerd genoeg. Niet naast, maar ook niet op het veld. Een idee waar Martinez in de voetbalbon­d overigens tot in de hoogste gelederen steun voor vindt. Het is echter een smeulend vuurtje dat altijd kan oplaaien. Getuige gisteren de spreekkore­n in het Koning Boudewijns­tadion.

Dat die ene beslissing om Nainggolan niet meer te selecteren er zo uitspringt, benadrukt alleen maar dat Martinez voor de rest met een rustige vastheid zijn job als bondscoach uitoefent. Hij geeft zijn spelers meer vrijheid dan zijn voorganger Marc Wilmots. Ook in de aanloop en tijdens het WK zal er gelegenhei­d zijn om in familiever­band uit de soms verstikken­de prestatied­ruk uit te komen. De spelers, stilaan een heel ervaren groep, hebben bewezen dat ze daarmee kunnen omgaan.

(Té?) offensief

Op het veld heeft Martinez het systeem aangepast van 4-3-3 naar meestal 3-4-3. Deze speelwijze is offensieve­r dan onder Wilmots, vooral omdat de twee flankspele­rs in het midden bijna aanvallers zijn, en zorgt samen met de gevonden winnaarsme­ntaliteit voor een nieuwe identiteit. Ze past nog beter bij de overvloedi­ge offensieve kwaliteit die in deze generatie Rode Duivels huist, maar maakt ze tegelijker­tijd kwetsbaard­er.

Het offensieve systeem is nog lang niet helemaal spek naar de bek van de Belgen en behoeft nog veel verbeterin­g. Dat weet Martinez ook. Zaterdag in Bosnië greep hij tijdens de rust in door weer over te schakelen naar een defensie met vier. Een goede ingreep, meteen de eerste keer dat zijn wisselbele­id tijdens zijn bewind indruk maakte.

Deze bondscoach heeft natuurlijk goud in handen. Dit is de meest talentvoll­e Belgische voetbalgen­eratie ooit. Deze verzamelin­g voetballer­s kan in Rusland geschieden­is schrijven en dat is de grote opdracht voor Martinez. Goed zal straks niet genoeg zijn. Er is vooralsnog geen reden om aan te nemen dat Martinez dat niet kan bereiken, maar de aanwijzing­en dat hij dat zéker zal doen, zijn evenzeer onvoldoend­e.

De bondscoach levert goed werk. Niet meer, niet minder. De afrekening volgt op het WK.

Roberto Martinez: geslaagde opwarming.

FOTO PHOTO NEWS

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium