“Weet de jeugdrechter wel wat voor een instelling dit is?

Directeur Dennenhof krijgt pv wegens schuldig verzuim omdat hij jongen naar huis stuurde

a een ernstig incident in een leefgroep van begeleidingscentrum Dennenhof in Ekeren heeft de politie een procesverbaal opgesteld tegen de directeur van het centrum, wegens schuldig verzuim. De jeugdrechter had bevolen dat een jongen, na een nacht cel, terug moest naar de groep, maar de directeur stuurde hem naar zijn ouders.

“De temperatuur stijgt in de jeugdhulpverlening. Dan is het niet zo vreemd dat er aanvaringen zijn. Maar wat we nu echt wel kunnen missen, is dat we elkaar gaan afschieten”, zegt Marc Verlodt, directeur van begeleidingscentrum Dennenhof, met leefgroepen in vooral Noord-Antwerpen. “Juist nu hebben we elkaar heel hard nodig.” Aanleiding is een incident van afgelopen week, in de Ekerse leefgroep van Dennenhof. Twee jongens maakten er zich schuldig aan zware agressie, waarop politiehulp werd ingeroepen. De twee jongens moesten een nacht de cel in en verschenen de dag nadien voor de jeugdrechter. Die plaatste een van hen in een jeugdinstelling in Mol, de andere moest terug naar zijn leefgroep. De politie zette de jongen daar af, maar hij werd naar huis gestuurd. “De politiediensten hebben dan een proVerlodt. ces-verbaal voor schuldig verzuim opgesteld”, zegt Ben Crosiers, advocaat van de ouders van de jongen. De jeugdrechter in kwestie wenst niet te reageren op het incident. Maar volgens Christian Denoyelle van de Hoge Raad voor de Justitie, en voormalig jeugdrechter, is een proces-verbaal voor schuldig verzuim tegen een instelling “hoogst uitzonderlijk”. “Als een instelling zoiets op eigen houtje kan beslissen, waarom hebben we dan nog rechters?” “Wij hebben de jongere wél opgevangen”, reageert directeur “Maar een time-out na zo’n ernstig voorval was wel wenselijk. Het leek ons beter dat hij bij zijn ouders ging slapen en we hebben hen dan ook gewaarschuwd dat hij eraan kwam.” “Dat was geen probleem. Het is de wens van de ouders en de jongen zelf dat hij weer definitief thuis gaat wonen. Iets dat overigens volgende week met de jeugdrechter wordt besproken. Het is vreemd dat er dus nu zo’n forse tegenreactie komt.”

“Ik vraag mij eigenlijk af of de jeugdrechter wel weet wat voor centrum dit is. Wij zijn geen instelling voor bijzondere jeugdzorg, waar jongeren enkel door de jeugdrechter worden geplaatst. Wij zijn een centrum in de gehandicaptensector, waar zowel geplaatste jongeren verblijven als jongeren die met hun ouders zijn komen aankloppen. Wij begeleiden hen vanuit hun handicap, dat kan bijvoorbeeld ADHD of autisme zijn, en leren hen en hun ouders hoe ze daar het best mee omgaan in deze maatschappij. Met als doel zo snel mogelijk weer naar huis te kunnen. In de jeugdzorg werkt men anders, los van die handicap: hoe kunnen we de omstandigheden verbeteren? De jeugdrechter heeft de plek van de jongen hier kennelijk louter beschouwd als ‘een bed’.” “Nu, de jeugdhulpverlening staat onder druk, dat is zo. Er is een gebrek aan plaatsen en aan middelen, en we zien de complexiteit van de problematieken toenemen. Maar we proberen ons werk zo goed mogelijk te doen, met vakkennis en idealisme. Ook in dit geval, en we hopen nu op de beste uitkomst voor de jongen.” SYLVIA MARIËN, BELGA