Van diamant

ra uit. “Dat gaat om haar status als koningin. Intussen is de diadeem weer eigendom van het Parijse juwelenmerk. Voor Cartier is het ook een statussymbool, want zij willen de koning van de juweliers blijven.” Vroeger waren puntdiamanten ook een statussymbool. “Ze werden als amulet in een ring gedragen”, verduidelijkt Vera De Boeck. “Want het onverwoestbare van de diamant zou afstralen op de drager en hem beschermen. Karel de Stoute droeg er altijd een op het strijdtoneel. Niettemin overleed hij in een veldslag...” Er is een dunne lijn tussen status en macht. Nadat Catharina de Grote haar echtgenoot tsaar Peter III aan de kant had geschoven, wilde ze binnen de twee maanden haar eigen tsarenkroon. “Want ze wilde tonen: ik ben de nieuwe machthebber”, legt Vera uit. Na de Oktoberrevolutie van 1917 verloor de kroon haar symbolische waarde. Hoewel, in 2012 lieten de Russen een replica maken met twee keer zoveel diamanten als het origineel, 11.352 stuks. Hoewel die stenen maar de helft zo groot zijn als de originele, schitteren ze dankzij de hedendaagse slijptechnieken veel meer dan 250 jaar geleden. In die zin is deze kroon voor diamantproducent Rusland een statussymbool. Onder de noemer ‘Ontspoord Verlangen’ is er in de laatste zaal van de tentoonstelling ruimte voor reflectie. Met beelden uit Sierra Leone en Congo klaagt fotograaf Kadir van Loohuizen de arbeidsomstandigheden en de gevolgen van diamantontginning aan. In drie werken met de juweelkever op hout kijkt Jan Fabre kritisch naar ons koloniaal verleden. Tenslotte is er aandacht voor de Antwerpse rol in het ontstaan van het Kimberley-Proces, een internationaal samenwerkingsverband om bloeddiamanten te weren.

van 18/10 tot 14/01, dinsdag t/m zondag 1017u in het MAS, Hanzestedenplaats, Antwerpen. www.mas.be