Het belang van rolmodellen

V laanderen krijgt het probleem maar niet opgelost. Nog altijd geraken veel minder jongeren van buitenlandse origine in het hoger onderwijs dan hun leeftijdsgenoten met Vlaamse roots. Nog altijd verlaten veel meer jongeren van allochtone afkomst de school zonder diploma. Daardoor behaalt 39% van de jongeren met een migratieachtergrond niet het vereiste minimum om deel te nemen aan de arbeidsmarkt. We kunnen de schuld daarvoor bij de jongeren zelf leggen, bij het onderwijs, we kunnen het verdoken racisme aanklagen dat aan dit probleem ten grondslag ligt – en dat moeten we zeker doen – maar je kunt die kloof tussen leerlingen van autochtone en allochtone afkomst ook dichten door meteen in actie te komen. Dat is wat vzw PEP! doet. Gisterenavond organiseerde deze groep enthousiaste vrijwilligers een netwerkavond in De Roma in Antwerpen. 160 rolmodellen kwamen er praten met jongeren die in het onderwijs hun weg en hun motivatie dreigen te verliezen.

Die rolmodellen zijn gewone jonge mensen van buitenlandse origine die een opleiding hoger onderwijs volgen, een diploma hebben gehaald of al een beroep uitoefenen. Dat lijkt niet uitzonderlijk, maar als je hun verhalen hoort, besef je dat hun weg door het onderwijs veel hobbeliger is verlopen dan die van veel Vlaamse jongeren. Ze begonnen vaak aan hun opleiding met een taalachterstand, hun ouders konden hen niet helpen omdat ze zelf niet opgeleid waren en het onderwijssysteem niet kenden, ze moesten vechten tegen vooroordelen ... “Je moet aanvaarden dat je vaak valt. En elke keer moet je snel weer opstaan”, zegt Kamal Kharmach in een filmpje op de website van PEP! “Ik ben wie ik ben en ik bepaal zelf of ik mijn boeken opendoe en studeer”, zegt Dominique Mbog, master student Rechten. “Tijdens mijn eerste les begreep ik niets van die taal”, vertelt Taulant Cangai, bachelor industriële wetenschappen en nu werfleider. “Ik vroeg me af wanneer ik ooit zoals de andere leerlingen zou begrijpen waarover het gaat.” Maar allemaal zijn ze doorgegaan en hebben ze bereikt wat ze wilden bereiken. Hun optimisme is aanstekelijk. En dat is ook de bedoeling. Deze mensen zullen andere jongeren inspireren. Bovendien hebben ze zich bereid verklaard om die jongeren daadwerkelijk te begeleiden in hun schoolloopbaan. Voor wie er alleen voor staat, kan het onderwijs een kluwen zijn. Als je erin verstrikt geraakt, verlies je de moed. Met de steun van een rolmodel hoeft dat niet te gebeuren.

De openingstoespraak op het PEP!-evenement werd gehouden door minister van Onderwijs Hilde Crevits. Daarmee was ze precies op de plaats waar een onderwijsminister moet zijn. Deze jongeren kunnen een belangrijke rol spelen in haar departement, en in de hele samenleving. Daarom hebben we ze ook een plaats op onze voorpagina gegeven.