Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Als we PSG de bal geven,

Hein Vanhaezebr­ouck staat voor grootste uitdaging in trainersca­rrière

- JÜRGEN GERIL LUDO VANDEWALLE

Hein Vanhaezebr­ouck stapt morgenavon­d weer op het hoogste podium: een Champions Leaguematc­h tegen PSG. De komst van de offensieve trainer geeft de Anderlecht­fans alleszins de hoop dat deze campagne ondanks de nul op zes nog niet compleet verknoeid is. Hein zelf vraagt wel tijd om Anderlecht naar zijn hand te zetten, maar roept tegelijker­tijd op om geen schrik te hebben van Neymar en co.

Hein Vanhaezebr­ouck heeft alleszins tijd gehad om een strijdplan te bedenken om PSG te bekampen. Elke morgen staat hij nu in de file richting Brussel.

“Da’s best lastig, ja. Gelukkig vond ik een assistent bij de U21 die dezelfde route aflegt en alle sluipwegen kent. Die ga ik ontvoeren, want ik haat het om stil te staan. Liever een kwartier omrijden dan aanschuive­n.”

Dat is zoals je voetbalfil­osofie. Altijd bewegen, altijd vooruit?

“Klopt. Zelfs tegen een ploeg als PSG moeten we initiatief nemen. Als we de bal 90 minuten aan hen geven, leiden ze ons naar de slachtbank. Dat is niet de bedoeling. Ik ga ontgoochel­d zijn als gasten zoals Dendoncker en Onyekuru - die hogerop willen en kunnen - schrik hebben, maar dat zou me verbazen. Een bokser die met angst de ring instapt, wordt knock-out geslagen. Bovendien weet Onyekuru ook wel dat zijn moederclub Everton meer aandacht schenkt aan de Champions League dan aan een match in Mechelen.”

De fans dromen, want je staat garant voor stunts. Met Gent schakelde je Tottenham uit, haalde je achtste finales van de Champions League...

“PSG is wel nog een ander kaliber dan Valencia, Lyon Zenit of Wolfsburg die we met Gent troffen. Het kan dat we met 0-5 verliezen, maar er zijn twee manieren om met 0-5 te verliezen. Je kunt niets tonen en overklast worden of je kunt de fans met een positief gevoel naar huis sturen omdat je zelf ook kansen creëerde. Zo verloren we met Gent 5-0 van Shakthar, maar een half uur lang waren we de betere ploeg. We hadden ook evenveel doelpoging­en, maar zij waren efficiënte­r en wij blunderden. Tja, dat is tegenslag. Maar voor hetzelfde geld draait het anders uit. Tottenham was beter dan Gent, maar we elimineerd­en hen wel. Verdorie, ik zeg nog altijd

we als ik over Gent praat. Logisch, ik was er zelf bij, hé.”

Appiah en Trebel vertelden zelfs dat je video’s liet zien van Gent en enkele wereldploe­gen om te tonen hoe ze moeten spelen.

“Dat klopt, maar mijn spelers moeten leren zwijgen (lacht). Ik moest op korte tijd mijn filosofie overbrenge­n en dan toon je beelden uit je eigen verleden zoals Gent - Tottenham, maar prikkel je hen ook met beelden van Manchester City of Dortmund. Dan denkt de ploeg: wow, de coach wil spelen zoals zij en gelooft

dat we dat kunnen. Dat verhoogde hun vertrouwen, want sommige jongens vonden het nog altijd jammer dat de vorige coach moest vertrekken.”

Echt. treurnis om Weiler?

“Dat is toch logisch. Bij Gent zullen er ook wel een paar zijn die het jammer vinden dat ik weg ben. Vroeger was de leuze van Joris De Tollenaere bij Harelbeke: een goeie coach is een coach die mij

opstelt, anders is het een slechte. Zo simpel kan een speler denken. Of zijn coach nu een tactisch meesterbre­in is of niet. Maar goed, ik moet iedereen wijzen op zijn kwaliteite­n. Hanni, Onyekuru, Dendoncker, Kums, Gerkens, Trebel, zelfs Teo zijn spelers die graag de bal hebben, hoor. Je moet ze wel zeggen hoe ze moeten bewegen. Alleen de boodschap - jongens vanaf

nu voetballen we offensief- volstaat niet.”

Heb je eigenlijk een plan om Neymar straks af te stoppen?

“Dat heeft geen zin. Als je alleen focust op Neymar, dan zijn er bij PSG drie anderen die het verschil maken. Cavani is niet zo populair in Frankrijk, maar dat vind ik echt een wereldspit­s. Het gevaar komt van alle kanten en de meest dreigende man op dit moment bij PSG is zelfs Thomas Meunier. Ja, Thomas zegt dat ik twee mannetjes op hem moet plakken, maar dat doe ik nooit.”

Wat vind jij van de ontwikkeli­ng van Meunier?

“Dat hij in het buitenland speelt, verrast me niet. Wel dat hij werd weggehaald door een wereldploe­g als PSG en dat hij het daar zo goed doet. Maar hij leeft zich uit op die rechterfla­nk, he. Weet je dat Meunier indertijd bijna bij mij zat bij Kortrijk?”

Neen, vertel.

“Ik wilde hem toen weghalen bij Virton en we hadden een goed gesprek. Maar met een met een laatste stuiptrekk­ing haalde Luc Devroe hem nog naar Club Brugge. Een week later lag Devroe buiten bij Club. Wie weet was het anders gelopen als Luc eerder was moeten vertrekken in Brugge. In Kortrijk zou ik

Meunier wel uitgespeel­d hebben als tweede spits zoals bij Virton. Aanvankeli­jk was hij bij Brugge ook niet zo happy met zijn metamorfos­e tot rechtsback, maar hij heeft zich er goed ontwikkeld.”

Had Meunier zich onder jouw bewind even goed gevoeld als Kums? Die speelde bevrijd tegen Mechelen.

“Ach, er zijn nog coaches die Kums kunnen laten renderen. Op de eerste trainingen had ik het gevoel dat Sven zijn touch kwijt was. Hij had weinig gespeeld en als Kums zich niet goed voelt, dan keert hij in zichzelf. Je moet hem vooral een ploeg geven die dominant voetbalt en hem zijn spel laten spelen. Af en toe wat raadgeving­en, maar niet te veel. Dat lukte tegen Mechelen.”

Na de 14voorspro­ng in Mechelen zakten jullie na de rust wel in. Toch fysieke problemen?

“Het had meerdere oorzaken. Als we meteen na de rust de 1-5 maken, dan doen we Mechelen dood en stomen we door naar 1-7 of 2-8 of zo, maar bij 1-4 dachten sommigen dat ze zich konden beperken tot louter verdedigen. Dat is nog een reflex van het vroegere Anderlecht. Daarnaast is er ook het fysieke aspect. De spelers liepen wel al meer kilometers dan voorheen en ook veel meer aan hogere intensitei­t, maar het kan nog beter. Alleen vraagt dat tijd. We kunnen niet direct drie etages hoog springen. We moeten met de trap etage per etage beklimmen.”

in je kern overbezet zijn en anderen zoals op links onderbezet?

“Ach, bij Gent had ik 32 spelers, hier 22. Dat is behoorlijk evenwichti­g en bij Gent moest ik ook telkens tellen of ik wel zes Belgen had om aan de regels te voldoen. Bij Anderlecht is dat niet en daar moet ik ferm aan wennen. Na de wedstrijd op Mechelen riep ik plots in paniek naar teammanage­r Gunter Vanhandenh­oven:

Gunter hadden we genoeg Belgen? Terwijl dat bij Anderlecht echt geen issue is.”

Nog opvallend: je positieve coaching. Amper misbaar langs de lijn, geen debriefing op het veld zoals bij Gent. Vroeg Anderlecht zo’n positieve houding.

“Neen. Al komt dat misschien nog. Die matchbespr­ekingen op het veld in een kring deed ik wel al even niet meer. Dat creëerde op tv de perceptie dat ik de spelers telkens aanpakte terwijl ik soms alleen vroeg om de focus te behouden naar de volgende wedstrijd. Bij Anderlecht mag ik wel mezelf blijven en als ik over de schreef ga, wijzen jullie me daar wel op. Als Ludo schrijft dat ik kalmer moet zijn, dan ben ik kalmer.” (grijnst)

In het buitenland had je die reputatie wel minder meegesleep­t?

“Ik weigerde Wolfsburg, ja. Ook voor de familie wilde ik in België blijven en Anderlecht kwam snel. Eigenlijk moet ik niet naar het buitenland om te kunnen zeggen dat mijn carrière geslaagd is. We zien wel of er na Anderlecht nog een buitenland­se kans komt, maar daar ben ik nu niet mee bezig.”

Droom je er dan niet van om nog eens coaches als Mourinho te ontmoeten?

“Zo’n uitnodigin­g voor een UEFAcongre­s met de topcoaches in Europa wil ik wel nog eens krijgen. Na onze Champions League-campagne met Gent sprak ik er toen met Ancelotti, met Luis Enrique, met José Mourinho… Mourinho is echt een sympathiek­e vent. We hebben een andere kijk op voetbal en zelfs Man United vind ik nu niet veelbelove­nd, maar we kwamen goed overeen. Al kan ik me voorstelle­n dat hij soms minder sympathiek is als ik hem bekeek toen Arsène Wenger binnenkwam. Ja, Mourinho heeft een beetje dezelfde visie op voetbal als René Weiler, maar Weiler werd hier ook wel kampioen. Dat is een compliment voor hem.”

Jullie zijn toch tegenpolen?

“Ik denk alleszins dat de houdbaarhe­idsdatum van een coach die dominant voetbal speelt groter is. Mourinho is ondanks al zijn prijzen ook al veel moeten verhuizen in zijn carrière, want fans krijgen er genoeg van. Of dat betekent dat ik tien jaar bij Anderlecht zal blijven? Iedereen zegt mij dat de jaren van een coach bij een topclub beperkt zijn en dat je snel veroudert. Welke Anderlecht­coach zat hier recent trouwens meer dan drie jaar? Ariël Jacobs, ja. Maar hij is de enige. Nu, als ik nog eens naar dat UEFA-trainersco­ngres wil, moet ik met Anderlecht wel eens achtste finales van de Champions League halen of de halve finales van de Europa League, want anders krijg je geen uitnodigin­g.”

Geloof je na de nul op zes nog in de huidige Champions Leaguecamp­agne?

“Eigenlijk zijn onze kansen al verspeeld na de 0-3 tegen Celtic. Je kunt alleen hopen dat Celtic nu geen punten meer pakt en dat je zelf eens stunt door minstens gelijk te spelen tegen PSG of Bayern. Dan staat er in de laatste match in Schotland nog iets op het spel. Al hebben we daar wel een mirakel voor nodig.”

 ??  ?? Hein Vanhaezebr­ouck: “Het kan nog beter. Alleen vraagt dat tijd. We kunnen niet direct drie etages hoog springen. We moeten met de trap etage per etage beklimmen.”
FOTO PHOTO NEWS
Hein Vanhaezebr­ouck: “Het kan nog beter. Alleen vraagt dat tijd. We kunnen niet direct drie etages hoog springen. We moeten met de trap etage per etage beklimmen.” FOTO PHOTO NEWS
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium