“Met huizen van 1 euro verdwijnen de drugs niet”

De NoordFranse stad Roubaix gaat huizen verkopen voor de symbolische som van 1 euro. Zo wil ze troosteloze buurten nieuw leven inblazen. Maar bewoners zijn sceptisch.

“Daar was ooit een beenhouwer, in het gebouw daarnaast een bakker, nog iets verderop een kapper en hier naast mijn deur was een speelgoedwinkel. Nog niet zo lang geleden vond je vijfentwintig winkels in deze straat. Vandaag ben ik de enige die overblijft.”

Aan het woord is Ali (47), uitbater van een kruidenierszaak in het Franse stadje Roubaix – een van de laatste in zijn wijk. “Hebt u al ergens een café gezien dat niet verzegeld of dichtgetimmerd is? Wellicht niet, want ook die vind je hier niet meer. Is het dan niet logisch dat een gemeenschapsgevoel hier ver te zoeken is? Vroeger liep deze straat afgeladen vol, de hele dag lang. Nu staan u en ik hier alleen. En geloof me: sfeervoller dan dit wordt het niet meer.”

We zijn in het Franse stadje Roubaix, net voorbij de Belgische grens, waar de lokale overheid met een opmerkelijk project haar meest troosteloze wijken wil opwaarderen. Onder meer hier, in de buurt Pile, staan vanaf volgend jaar huizen te koop voor de budgetvriendelijke prijs van 1 euro. Ja, dat hoort u goed.

Het gaat in eerste instantie om een experiment met achttien voormalige arbeiderswoningen, later volgen er mogelijk meer. Streefdoel: de verloedering van de buurt tegengaan en de toenemende leegstand een halt toeroepen. “We willen een herwaardering van de straten en huizen, die momenteel de kwaliteit van de omgeving voor iedereen verminderen”, zegt het stadsbestuur, dat de voorbije maanden leegstaande huizen opkocht. “Als deze test positief is, kunnen andere gemeenten zich erdoor laten inspireren.”

Roubaix haalde de mosterd in de Britse stad Liverpool, waar een gelijkaardig project loopt. Burgemeester Guillaume Delbar (Les Républicains) ging ter plaatse inspiratie opdoen.

Bij het binnenrijden van de wijk Pile wordt snel duidelijk dat ze best een nieuwe dynamiek kan gebruiken. Ondanks de warme herfstzon bleven de straten leeg. Het aantal huizen met neergelaten rolluiken, of zelfs dichtgetimmerde raamkozijnen, is ontelbaar. Overal liggen hoopjes afval die getuigen van hoe winkel- of huiseigenaars halsoverkop vertrokken zijn zonder zich nog veel te bekommeren over het uitzicht van hun voormalige wijk.

Toch lopen de buurtbewoners niet warm voor het project van het stadsbestuur. Goed idee, dat wel, maar of het in de praktijk ook zal werken? Ze stellen zich vragen bij de voorwaarden die vasthangen aan de aankoop van een 1 eurowoning. Die luiden onder andere dat kopers er minstens zes jaar lang moeten blijven wonen en – belangrijker – dat ze zich ertoe verbinden om de vervallen woning volledig te renoveren binnen een tijdspanne van een jaar. De renovatiekosten zullen al gauw boven de 100.000 euro oplopen, erkent het stadsbestuur. Pas als de renovatie afgerond is, zullen de kopers het eigendomsrecht in handen krijgen.

“Huizen te koop mooi, maar zegt Ali smalend. “Met zo’n huis komt een dik boek vol voorwaarden, waar je als bewoner aan moet voldoen. Het is alsof je een auto koopt voor een prikje, maar vervolgens ontdekt dat er nog geen motor in zit.”

Ook Dominique (43) koestert niet veel hoop: “Al kost een huis hier 1 euro, je moet er wel nog willen wonen, hé.” Want dit project verandert niets aan de oorzaak van de verloedering van hun buurt, klagen de bewoners. En de boosdoener zijn drugs.

tegen 1

euro?

Klinkt

c’est l’arbre qui cache la forêt”,