Waardig ouder worden

Van: Stephen Frears Met: Judi Dench, Ali Fazal, Eddie Izzard, Olivia Williams 111 min.

Acteurs rijpen beter dan regisseurs. Dat bewijzen Judi Dench en Stephen Frears nog eens in een keurig gefilmde maar wat tandeloze tragikomedie waarvoor Dench twintig jaar na

opnieuw een verliefde koningin Victoria speelt.

Dame Judi (83) heeft al vaak matige films beter gemaakt met haar fenomenale talent, en dat kunstje flikt ze opnieuw. Net als in

speelt ze de 19de-eeuwse koningin die veertig jaar rouwkleren bleef dragen na de dood van haar echtgenoot. En opnieuw wordt ze verliefd, nu op een knappe Indiase bediende (Bollywoodster Ali Fazal), met wie ze zich weer mens gaat voelen. Het lijkt vergezocht, maar is echt gebeurd.

Niet dat was in de

Brown

Mrs.

Brown

Victoria & Abdul,

Mrs. Stephen Frears geïnteresseerd

precieze waarheid; ‘ongeveer gebaseerd op ware feiten’, luidt de disclaimer. Ook Frears is inmiddels 76, en het scherpe kantje van

en

Laundrette

kwijt.

Dangerous

Victoria & Abdul

My Beautiful Liaisons

is

hij

pretendeert iets te vertellen te hebben over westerse neerbuigendheid en verstikkende conventies, maar de humor en regie smaken wat belegen. En Queen Victoria, ruler of the British Empire, als voorvechtster van raciale gelijkheid? Now really...

Het minimum dat we van een kinderfilm verwachten, is dat ouders hun kroost niet moeten achtervolgen door de zaal, anderhalf uur lang.

bevat genoeg elementen om dat te vermijden: flitsende vechtscènes à la

coole gadgets en knipogen naar de digitale cultuur.

Houvast vinden we in het verhaal van tienerheld Lloyd, een van de zes ninja’s die de Lego-stad Ninjago beschermen tegen de aanvallen van Lord Garmadon – die ook Lloyds vader is, maar geen paniek, dat is geen spoiler.

Anno 2017 moet een kinderfilm, net zoals speelgoed, echter ook rekening houden met beeldvorming, gender- en ethische kwesties. Dat de enige blonde

Movie

Transformers,

The

Lego

Ninjago pop de held is, terwijl het enige zwarte personage paniek zaait, valt dus bedenkelijk te noemen.

De grens tussen reclame en film is ook zorgwekkend dun. Dat was al zo in

maar toen werd dat gecompenseerd met humor, nostalgie en een sterke focus op wat je kan creëren met je verbeelding en een hoop plastieken bouwstenen. Deze keer wordt daar amper iets mee gedaan. En wat blijft er van Lego over als je er niets mee kan bouwen?

Lego

Movie,

The